Schoonmaakster barst in tranen uit: haar werkgevers geven haar het huis waar ze al jaren werkt
Het is geen schande om als schoonmaakster te werken en een of meer huizen die niet van jou zijn schoon te maken om de eindjes aan elkaar te knopen; integendeel, veel van de moeders met een of meer kinderen ten laste en die moeite hebben om het einde van de maand te halen, kiezen ervoor om de rol van schoonmaakster op zich te nemen om wat extra geld mee naar huis te nemen om brood en water en essentiële goederen voor hun kinderen te garanderen. Maar dit alles is nooit gemakkelijk, en Cara Simmons, moeder van drie kinderen die voor het schoonmaken van huizen zorgt om de eindjes aan elkaar te knopen, weet dat heel goed.
via Daily Mail UK
Cara is een onvermoeibare moeder en vrouw, zeer professioneel en aandachtig voor haar werk. Ze woont in Cleveland in de Verenigde Staten en werkt als huishoudster voor het gezin van Mary Jo, haar werkgeefster. Helaas ging het al lange tijd niet goed in het privéleven van de vrouw: hoewel ze er alles aan deed om rond te komen en genoeg geld mee naar huis te nemen om in de behoeften van haar drie kinderen te voorzien, nam de vermoeidheid van Cara het over.
Meer dan eens in het ziekenhuis opgenomen vanwege zenuwinzinkingen en ernstige stress, wist Cara niet dat ze binnenkort het "slachtoffer" zou zijn van een mooie grap die haar leven letterlijk zou veranderen. Op een dag belt Mary Jo de vrouw om haar te vertellen dat ze naar huis moet komen omdat ze absoluut de nieuwe persoon moest ontmoeten die haar een baan zou geven. Daar aangekomen, merkte de schoonmaakster dat er iets mis was: de nieuwe klant, een actrice die betaald was voor de enscenering, had haar verteld dat het huis al was schoongemaakt en dat Cara gewoon aan tafel moest zitten en genieten van een gastronomisch diner op basis van kreeft: wat was er aan de hand?
Dan, plotseling, gaat de deurbel van het huis van Mary Jo...
Buiten de deur waren een paar verhuizers die dozen vol met haar persoonlijke bezittingen in het huis droegen: Cara was geschokt, ze kon niet geloven wat er gebeurde, totdat Mary Jo en de zus van het dienstmeisje Glo Nicholson haar vertelden dat het allemaal in scène was gezet en dat het huis nu van haar was. Toen ze haar de sleutels gaven, zeiden ze tegen haar: "Dit is jouw huis, je kunt hier je hele leven blijven, je kunt het delen met je kinderen, je kunt het delen met je kleinkinderen, het is van jou!"
Cara Simmons barstte natuurlijk in tranen uit; ze kon niet geloven dat ze nu een eigen huis had en dat de huur van haar voormalige appartement spoedig een oude herinnering zou zijn; de vrouw omhelsde haar drie kinderen en bedankte haar werkgeefster, die met medeplichtigheid van haar zus Glo had ingestemd met de "eigendomsoverdracht".
Cara was tenslotte zo'n speciale moeder en werkneemster dat ze zo'n gelukkig einde verdiende: "Cara is een buitengewoon persoon, een buitengewone zus, ze is onbaatzuchtig, ze werkt hard. Ze zou haar overhemd uittrekken om het aan jou te geven om je te helpen!"
En als de liefhebbende zus het zegt, dan kunnen we er zeker van zijn dat het zo is!
