Ze besluit haar blinde en autistische broer mee te nemen naar het eindejaarsfeest: hij heeft niemand om mee te gaan
De eindejaarsfeesten of, zoals de Amerikaanse traditie ons leert, de "eindejaarsballen", zijn symbolische ceremonies waarin kinderen plezier hebben nadat ze eindelijk een lange studie hebben afgerond. Als het gaat om het zogenaamde "bal", verwacht elke student uitgenodigd te worden, maar zoals we allemaal weten, heeft niet iedereen dit geluk. Toch moet dit evenement voor iedereen toegankelijk en leuk zijn, nietwaar? Dit is de reden waarom Brianna Colon haar tweelingbroer, Carlos Colon, op het dansfeest heeft uitgenodigd: de jongen is blind vanaf zijn geboorte en lijdt aan autisme, maar dat betekent niet dat hij niet van plezier houdt! Carlos had niemand om hem naar het bal te vergezellen, dus vroeg zijn zus, Brianna, hem mee. Aan het einde van de avond was iedereen opgetogen en had Carlos gedanst, en plezier gemaakt als nooit tevoren: een echte golf van positiviteit!
via Boston 25news
Brianna en Carlos zijn erg hecht, deels omdat ze een tweeling zijn, deels omdat het natuurlijk is om een hechte band te hebben met je broer of zus. De twee werden te vroeg geboren en, zoals hun moeder Jomay Colon zich herinnert, waren ze allebei ziek en wogen ze heel weinig: het is een wonder dat ze het allebei gered hebben. Terwijl Brianna herstelde en sterk opgroeide, liep Carlos grote schade op: kort na de geboorte werd hij blind en kreeg hij inwendige bloedingen, gelokaliseerd in de hersenen. We kunnen ons daarom goed voorstellen hoe zijn leven vanaf het begin een traumatische en pijnlijke verandering onderging. Dit alles weerhield hem er echter niet van enorm veel plezier te hebben tijdens het grote evenement. Bekijk deze korte video om te zien hoe de jongen een geweldige avond had en ook zijn zus en vrienden.
Te vaak wordt er door de samenleving niet erg veel rekening gehouden met de behoeften van mensen met een beperking - een keuze die de psyche van kinderen als Carlos erg beïnvloedt, en die ook hun familieleden treft. Soms is er echter heel weinig nodig om inclusie op te nemen en dit verhaal bewijst het!
