Een vader die tijd doorbrengt met zijn kinderen, is geen “babysitter”, hij is gewoon een vader
Kinderen opvoeden is niet gemakkelijk, dat is waar, maar het mag ook geen “excuus” worden voor ons ongeluk of onze ontevredenheid. Om eerlijk te zijn, zou het precies het tegenovergestelde moeten zijn: kinderen moeten een reden om te leven en een constante bron van verbetering zijn, en geen banaal excuus om bepaalde ervaringen niet op te doen. Het is niet verwonderlijk dat degenen die in deze termen denken, denken dat ze op hun kinderen moeten passen. We horen vaders vaak zeggen: "Het spijt me, ik kan vanavond niet, ik moet op mijn kinderen passen." Wat deze vaders zouden moeten leren, is dat de tijd die ze met hun kinderen doorbrengen nooit meer terug zal komen: het is een kostbare tijd, om van te genieten en samen door te brengen, als "vader en kinderen", en niet alsof de kinderen een last zijn.
Een vader moet een referentiepunt zijn voor zijn kinderen, hij moet ze leren hoe ze zichzelf kunnen bevrijden in een wereld vol valkuilen en lijden. De leeftijd waarop de kleintjes al deze informatie het meest in zich opnemen, is rond de leeftijd van 7 jaar, een zeer belangrijk moment in hun vorming, aangezien de woorden van de vader voor altijd onuitwisbaar in hun gedachten zullen blijven. Het is een vader die voor al deze dingen zorgt, geen oppas! Waarom blijven veel vaders zichzelf dan zo definiëren? Misschien hebben ze nog niet begrepen dat hun tijd met de kinderen beperkt is en dat er een dag komt waarop die momenten van vrije tijd met hen door te brengen zoals toen ze klein waren, er niet meer zijn.
Een vader wilde andere ouders wat advies geven, zodra hij dit besefte. Dit zijn zijn adviezen:
1. Gebruik nooit het excuus "ik ben te moe": als je kinderen je vragen om samen te spelen, een boek voor te lezen, naar de dierentuin te gaan of ergens anders heen, gebruik deze motivatie dan niet om ze er niet bij te betrekken.
2. Doe wat je zegt: bij kinderen werken woorden niet, maar daden. Hun hersenen associëren het resultaat met de woorden die je gebruikte, dus kalibreer ze goed. Maar wees je nog meer bewust van de feiten.
3. Kinderen zijn niet jouw "excuus": veel mensen onthouden zichzelf en hun kinderen van ongelooflijke ervaringen, zoals reizen, sporten of andere interessante projecten, alleen maar omdat ze denken dat ze kleine kinderen hebben die deze verplichtingen niet kunnen nakomen. Waarom neem je in plaats daarvan je kinderen niet mee, zet ze in de auto of ga je samen hardlopen? Waarom plan je geen reis met hen? Kinderen zijn geen beperkingen, maar goede redenen om dingen te doen!
Kinderen zijn geen last, maar een zegen: dit is misschien wel het belangrijkste advies om altijd in gedachten te houden voor een ouder!
