11-jarige jongen wordt geadopteerd door alleenstaande vader: "Dit is de mooiste dag van mijn leven"
Er zijn veel mensen in de wereld die, niet getrouwd, alleen wonen en graag kinderen willen adopteren; hun ouderinstinct zal misschien sterker zijn dan alles en iedereen, maar in sommige landen van de wereld kan het papierwerk dat moet worden ondertekend en alle bureaucratie waarmee je te maken krijgt als je niet wettelijk getrouwd bent, ervoor zorgen dat je ervan afziet een kind te adopteren dat alleen op zoek is naar een thuis en een liefhebbend gezin om van te houden. Michael Bowler gaf echter nooit op en uiteindelijk slaagde hij in de onderneming!
Michael is een alleenstaande man die altijd al vader wilde worden; hij wist dat het voor ongehuwden moeilijker zou zijn, maar hij gaf nooit op en zo slaagde hij erin de kleine Ronald te ontmoeten, met wie hij onmiddellijk een buitengewone verstandhouding had. Normaal gesproken besteedt elke pleegouder ongeveer een uur aan het praten met het kind, maar zij hebben meer dan drie uur doorgebracht: ze leken niet te willen stoppen met praten over hoeveel ze gemeen hadden!
Na een paar weken werd Ronald verwelkomd in het huis van Michael, die later zijn pleegouder werd; vaak kan de relatie tussen een geadopteerd kind en een niet-biologische ouder in het begin erg tegenstrijdig zijn, en in plaats daarvan ging alles van een leien dakje!
Dankzij zijn nieuwe pleegouder ging Ronald naar een nieuwe school, nadat hij er vier had veranderd bij eerdere pleeggezinnen voor Michael. Alleen al het woord “wiskunde” horen was angstaanjagend voor het kind en dat allemaal omdat een van zijn adoptieouders hem urenlang opsloot in een kamer totdat hij klaar was met de oefeningen waar hij niet in slaagde. Maar dankzij Michael's geduld en toewijding kon de jongen ook beter worden in wiskunde.
"Toen ik Ronald ontmoette, was hij 8 toen hij voor het eerst mijn huis binnenkwam. Hij was vanaf het begin een vrolijke en aangename jongen. Hij vertelde zijn therapeut dat we dezelfde persoon leken: ik moet zeggen dat ik er hetzelfde over denk”, vertelde Michael Bowler.
Na een paar jaar pleegzorg is Michael Bowler er eindelijk in geslaagd om de bureaucratie van adoptie te bedwingen en legaal de vader van Ronald te worden; toen de kinderrechter officieel tot adoptie uitriep, huilden ze allebei van emotie. Ronald zelf zei vol ongeloof: "Dit is de mooiste dag van mijn leven!"
De kleine Ronald heeft eindelijk de perfecte vader gevonden, terwijl Michael zijn levenslange droom heeft vervuld: de liefhebbende vader worden van een kind dat veel genegenheid nodig heeft.
Nu zijn jullie een prachtig gezin!
