Zwart meisje wordt geadopteerd door een ouder echtpaar: "Bedankt dat jullie me altijd geliefd lieten voelen"
Liefde is blind. Een gezegde dat vele malen is gebruikt en dat zijn oorsprong vindt in sommige Engelse geschriften en literaire werken; het lijkt erop dat de dichter Geoffrey Chaucer de eerste was die deze uitdrukking gebruikte, terwijl William Shakespeare hem een paar eeuwen later opnieuw interpreteerde in enkele van zijn toneelstukken, waardoor het beroemd werd voor het nageslacht. Hoewel het een statement vol nadruk en poëzie is, kunnen we zeggen dat er in het echte leven een bepaalde overeenkomst is: we kiezen er vaak niet a priori voor om lief te hebben, en elke kritische evaluatie van de ander valt weg wanneer we dit "irrationele" gevoel in ons hart ervaren...
Natuurlijk was de liefde ook blind in de levenservaring van Mandisa Zenaya, een meisje uit Zuid-Afrika met een heel verdrietig verleden. Geboren op het Afrikaanse continent met twee ouders die ze op jonge leeftijd verloor, werd Mandisa later geadopteerd door een ouder echtpaar dat meteen onvoorwaardelijk van haar hield. Ondanks het enorme leeftijdsverschil tussen het meisje en het paar dat al wat ouder was en de verschillende huidskleur, was het liefde op het eerste gezicht en het gevoel van pure en diepe liefde heerste onmiddellijk in deze buitengewone familie.
De twee ouderen hadden nooit gedacht dat de verschillende huidskleur van het meisje een probleem zou kunnen zijn, dus voedden ze haar met liefde op, alsof ze hun biologische dochter was. Een voortdurende levensles die Mandisa, toen ze eenmaal ouder werd, niet anders kon dan in haar hart bewaren als een kostbare les. Samen met haar adoptieouders beleefde het meisje uit Zuid-Afrika een jeugd en adolescentie vol liefde, het ontbrak haar aan niets!
Helaas, zoals het meisje op haar Facebook-profiel vertelde, stierf haar adoptiemoeder aan kanker, dus woont ze nu bij haar bejaarde vader, die ondanks zijn leeftijd nog altijd Mandisa helpt bij de dagelijkse grote en kleine problemen.
Voor alles wat dit liefhebbende bejaarde echtpaar voor het meisje heeft gedaan, wilde Mandisa hen bedanken in een bericht op Facebook met woorden vol emotie en dankbaarheid: "Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken en God danken dat hij deze mensen op mijn pad heeft gebracht. Ik ben een geadopteerd kind en daarom voel ik me elke dag geliefd, ik word 's ochtends wakker en word constant omhelsd. Ik bel hem als ik in de problemen zit en mijn vader is er om me te helpen. Vorig jaar in deze maand hebben we mijn pleegmoeder verloren aan kanker, dus nu zijn mijn vader en ik met z’n tweetjes. Ik lach altijd als we buiten zijn en mensen denken dat hij mijn vriend is!"
Het meisje vervolgde: “Ze kleedden me aan en namen me mee naar school en verwachtten er niets voor terug! Ik voel me elke dag geliefd. Mijn vader neemt me mee uit lunchen, opent de deur, omhelst me elke dag, vertelt me dat hij van me houdt, helpt mijn haar te wassen, maakt ontbijt voor me en ik ben 21! Hij koopt mijn favoriete eten en drinken... het is alsof hij mijn beste vriend is! God, je hebt mijn moeder weggenomen, maar ik voel me nog steeds geliefd en ik zal je altijd dankbaar zijn dat je mij haar en mijn vader hebt gegeven die me verwelkomden en van me houden alsof ik hun natuurlijke dochter was!"
Het verhaal van Mandisa en de ontroerende dankzegging aan haar adoptieouders is het bewijs dat het gezegde "liefde maakt blind" een kern van waarheid bevat; wanneer dit buitengewone universele gevoel het veld betreedt, zijn er geen kleuren of rassen of enige diversiteit.
Het is dus echt waar: we zijn allemaal gelijk in de aanwezigheid van liefde!
