Geboren in een arm gezin, verkocht ze groenten en fruit: vandaag is ze de eerste vrouwelijke en zwarte dirigent
Hoe belangrijk is muziek in jouw leven? Ieder van ons heeft de neiging om van begin af aan bepaalde passies te tonen en als hij geluk heeft en volhardt, is het zeer waarschijnlijk dat hij zijn dromen zal kunnen verwezenlijken. Het zal natuurlijk niet gemakkelijk zijn. Glass Marcano, een 24-jarige Venezolaanse uit een arm gezin, heeft de wereld laten zien wat het betekent om voor je dromen te vechten en het onmogelijke te bereiken. Haar verhaal lijkt uit een sprookje te zijn gekomen dat zich afspeelt in onze tijd, met het verschil dat zij, jong en ondernemend, het echt heeft gemaakt. Na een reeks wisselvalligheden, opofferingen, studie en ongelooflijke gebaren van solidariteit, is Glass Marcano de eerste zwarte dirigent geworden. In een wereld, die van dirigenten, die vooral door mannen wordt gedomineerd, heeft haar einddoel een nog grotere waarde.
Het leven van Glass Marcano is in een jaar tijd radicaal veranderd, zozeer zelfs dat de jonge vrouw nu een ware inspiratiebron is geworden voor al diegenen die hun grote passies in het leven willen vervullen. Glass werd in 1995 geboren in San Felipe, in Venezuela, in een gezin van bescheiden afkomst. Armoede dwong Glass zich haar hele leven te behelpen, maar het heeft haar er nooit van weerhouden zich te wijden aan muziek, haar grote passie sinds ze een kind was. Ondanks de financiële moeilijkheden heeft de familie haar altijd gesteund en kan Glass al sinds haar 4e deelnemen aan de jeugdkoren. Op 8-jarige leeftijd begon ze viool te studeren aan het Mescoli White Star Conservatory of Music, maar de rest van de tijd moest ze het doen met de verkoop van groenten en fruit op de kraam van haar ouders. Met grote consistentie ging Glass haar weg van onder naar boven en op 16-jarige leeftijd was ze al hoofd van het orkest van haar land.
Het echte keerpunt in haar leven kwam echter later: de jonge vrouw hoorde van een aankondiging van een wedstrijd georganiseerd door het Mozart-orkest van Parijs en gericht op orkestdirigenten. Glass weet dat ze haar geluk moet beproeven en mee moet doen, want het zou haar grote kans kunnen zijn. De jonge vrouw stuurt haar materiaal naar de organisator van de wedstrijd, Claire Gibault, die zegt erg onder de indruk te zijn van haar energie en charisma, na het bekijken van de video's van haar optredens. Het lukt haar: de organisatoren accepteren haar en vragen haar meteen om naar Parijs te gaan. Er is alleen één "klein" probleempje: Glass heeft niet de 150 euro om mee te doen aan het concours.
Op dit punt gebeurt er echter iets geweldigs: de stad San Felipe, waar de jonge vrouw opgroeide met het verkopen van fruit en het leiden van de band, organiseerde een inzameling om haar te laten deelnemen aan de competitie. Er is helaas nog een ander obstakel dat moet worden overwonnen, namelijk dat van de Covid-19-pandemie die de hele wereld heeft getroffen. Vanwege de wereldwijde situatie zijn er geen vluchten om de hoofdstad van Frankrijk te bereiken en strandt Glass in Venezuela.
De jonge vrouw is echter zo goed dat Claire Gibault zelf een beroep doet op heel Parijs om een manier te vinden om haar te laten vertrekken; uiteindelijk slagen ze erin een humanitaire vlucht te vinden en na 13 uur vliegen, de eerste vlucht van haar leven, bevindt Glass zich in een vreemde stad, zonder de taal te kennen, maar vol enthousiasme. Ze weet dat ze op het punt staat haar droom waar te maken door deel te nemen aan de wedstrijd "La Maestra". Ze doet haar best, maar ze wint niet: de prijs gaat naar een andere vrouw, maar dat maakt niet uit, want op dat moment zit Glass al in ieders hart. Dankzij haar bekwaamheid kende de jury haar zelfs een beurs toe voor het regionale conservatorium van Parijs.
"Ik dacht dat ik na de wedstrijd zou terugkeren naar Venezuela, maar ik ben blij om hier te zijn. Ik weet niet hoe lang ik zal blijven, maar voorlopig ben ik vastbesloten om te studeren. En als het nodig zal zijn om in een ander vakgebied dan muziek om mijn studie te betalen en om mijn familie te helpen, zal ik het ook hier doen, zoals ik altijd heb gedaan in Venezuela", zei Glass met blijdschap.
Het is haar gelukt: ze is de eerste "zwarte" dirigent in de geschiedenis! Niet dat huidskleur of geslacht er toe doet - dat maakt allemaal niet uit, want het enige dat er echt toe doet, is de muziek! - maar in de wereld van vandaag en in het bijzonder in de muzikale wereld blijft het een ongekend grote prestatie.
