Deze vrouw heeft haar eetkamer omgetoverd tot mensa voor de arme kinderen van haar stad
Een leven vol ontbering en lijden leidt niet noodzakelijkerwijs tot een treurig leven; van de pijn die we kunnen ervaren op ons pad van ervaringen kunnen we waardevolle lessen leren die ons kunnen transformeren en betere, vriendelijke, empathische en principiële mensen van ons kunnen maken, altijd bereid om diegenen die het meest behoeftig en minder gelukkig zijn een handje te helpen. Zoals Juana Santos, de vrouwelijke hoofdpersoon van dit verhaal dat we je vandaag vertellen...
via Diario Uno
Haar naam is Juana Santos, ze werd geboren in Bolivia, maar bracht een zeer moeilijke jeugd en adolescentie door in grote armoede: de ouders van de vrouw waren erg nalatig en mishandelden haar voortdurend, toen ze meerderjarig was, kreeg ze de kans om te ontsnappen en te verhuizen naar Argentinië, op zoek naar een beter leven. Maar ze viel in een val.
Er was haar een beter leven beloofd, maar tien jaar lang werkte en zwoegde ze als een echte slaaf voor andere mensen; wonden die zo diep zijn in Juana's leven dat ze nooit zullen genezen; de pijnlijke levenservaring bracht deze vrouw ertoe iets te doen voor degenen die minder geluk hadden dan zij en het meest behoeftig zijn, juist zij die zoveel pijn en ontbering heeft geleden in haar leven...
Wat Juana Santos, die nu in Flores in Argentinië woont, deed, is letterlijk de deuren van haar huis openen om brood en ander typisch Boliviaans eten te geven aan meer dan honderd kinderen in het gebied die behoren tot gezinnen met lage inkomens: "Als kind heb ik zoveel ellende meegemaakt en vandaag, als ik onschuldige en behoeftige jongeren zie, zie ik mezelf in hen. Ik kan niet de andere kant op kijken!"
Dus nu heeft Juana haar eetkamer ter beschikking gesteld om deze behoeftige kinderen te verwelkomen, geholpen door een groenteman die haar elke dag voorziet van verse groenten en fruit en vanuit de capaciteit van haar garage, die zal worden gebruikt als magazijn voor de producten voor de "keuken" van Juana. Deze vrouw heeft tenslotte zeven kinderen grootgebracht, van wie één gehandicapt, ze weet heel goed wat ze moet doen en voor 100 kinderen moet zorgen!
Het verhaal van Juana Santos leert ons een zeer waardevolle les: ondanks de pijn, het trauma en het lijden dat het leven ons voorhoudt, moeten we niet vergeten te glimlachen en hoopvol naar de toekomst (de onze en dat van anderen) te kijken: een hand reiken naar wie minder geluk heeft dan ons is zeker een goed startpunt om betere mensen van onszelf te maken!
Immers, er is niets zo slecht dat het niet ergens goed voor is!
