Een echtgenote verlaat het gezin en de man wordt gedwongen om 4 kinderen alleen op te voeden: de noodkreet van een behoeftige vader
Er kan niets erger zijn dan een economische crisis die wordt veroorzaakt door een wereldwijde pandemie die arme gezinnen in de problemen brengt die eerder al grote moeite hadden om de eindjes aan elkaar te knopen; nu is er geen werk en veel vaders en moeders konden niet anders dan wanhopig om hulp vragen; in veel van deze dramatische gevallen zijn er ook kinderen die van alles nodig hebben, van kleding, tot eten en schoolbenodigdheden: wie zorgt er voor hen als er thuis geen geld is?
Dit is het verhaal van Neri Bordòn, een 33-jarige alleenstaande vader die in korte tijd zonder vrouw en zonder baan kwam te zitten: omdat hij geen familie of vrienden heeft, weet hij niet wie hij om hulp moet vragen om zijn vier kinderen van respectievelijk 7, 5, 4 en 2 jaar groot te brengen. Sinds twee jaar is Neri gescheiden van zijn vrouw die voor de kinderen zorgde, terwijl hij probeerde om allerlei baantjes te nemen om bij te dragen in de kosten van de kinderen.
Maar binnen een paar jaar gebeurde er een ramp: de Covid-19-pandemie brak uit, Neri moest heel lang thuis blijven en kon geen fatsoenlijke baan meer vinden; bij dit alles besloot zijn vrouw plotseling het gezin te verlaten en bijgevolg de voogdij over de kinderen aan hem over te dragen...
Hoe had deze man het einde van de maand kunnen halen? Hij had geen vrienden of familieleden die hem konden helpen in Posadas, het Argentijnse dorp waar hij nu met zijn 4 kinderen woont, en nu slaakt hij een wanhopige noodkreet en legt uit dat zijn gezinssituatie dramatisch precair is: "Ik ben twee jaar geleden gescheiden van mijn vrouw, maar ik heb mijn kinderen altijd gezien, totdat ze ons van de ene op de andere dag in de steek liet en nu moet ik voor ze zorgen; met de komst van de pandemie werd alles gecompliceerd."
De 33-jarige alleenstaande vader doet een beroep op iedereen die hem en zijn behoeftige kinderen wil helpen: "We hebben alles nodig, kleding, schoenen, eten, matrassen, wat dan ook. De school is begonnen, maar ik heb mijn kinderen niet eens ingeschreven om ze naar school te sturen, ze hadden geen schoenen, om nog maar te zwijgen van rugzakken en alles wat ze nodig hebben. Ik heb geen naast familielid, ik heb niemand om mijn kinderen achter te laten om aan het werk te kunnen..."
Gelukkig reageerden zijn buren op de hulpkreet van de man, ze probeerden zo veel mogelijk te helpen en het de vier kinderen aan niets te laten ontbreken: soms kunnen zelfs alleen een bord pasta, wat suiker, een kop koffie of nieuwe schoenen het verschil maken...
We hopen dat de toekomst voor deze plotseling alleenstaande vader en zijn vier kinderen rooskleurig en vol voldoening zal zijn: ook voor hen zullen er betere tijden komen!
