Een heel arm stel moet al meer dan 22 jaar in een riool leven: "We hebben alles wat we nodig hebben"
Als het huis van een man zijn kasteel is en als het huis is waar zijn hart is, dan kunnen we zeggen dat Miguel Restrepo en Maria Garcia er op hun eigen manier een hebben gevonden. Het echtpaar, allebei voormalige drugsverslaafden, wonen onder de grond, in een riool. Helaas zijn zij niet de enige mensen ter wereld die hun toevlucht hebben gezocht op zo'n smalle, vuile en gevaarlijke plek - absoluut ongeschikt voor een vredig en waardig leven - maar toch slaagde het paar erin om in deze staat meer dan 22 jaar te overleven. Hoe is het mogelijk om in een huis te wonen waarvan de voordeur een mangat is? Het lijkt absoluut onmogelijk voor te stellen, maar de foto's van dit stel brengen ons op brute wijze terug naar een trieste realiteit.
via Huffpost
Om de waarheid te zeggen, voelen Maria en Miguel zich niet ongelukkig, integendeel - ze zouden er nooit van dromen om hun huis te verlaten, ondanks het feit dat het van buitenaf bijna onmogelijk lijkt om te overleven in een riool. De twee, die op het moment van de fotoreportage ongeveer 61 jaar oud waren, wonen hier al meer dan 22 jaar samen en blijven daar wonen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Het stel is bekend in de stad Medellín, in Colombia; hier hebben Miguel en Maria een ondergrondse ruimte van 1,4 meter bij 3 meter en bijna 2 meter diep omgetoverd tot hun kleine huisje. Binnenin is er alles wat ze nodig hebben: een tv, een fornuis, een matras waar ze kunnen liggen...
De twee hebben zelfs een klein hondje, Blackie genaamd, die hun "huis" bewaakt en ze opvrolijkt met zijn gezelschap. Hun ondergrondse huis is hoe dan ook ver weg van de drukte van de stad: om hen heen hebben ze een groene ruimte waar ze wat groenten kunnen verbouwen en zelfs een kerstboom kunnen plaatsen tijdens de feestdagen. Hoewel het echtpaar een gezondere en stabielere accommodatie kreeg aangeboden dan het riool, stelde Miguel iedereen gerust dat hij het liefst daar blijft. Anders zou hij zich zorgen moeten maken over het betalen van belasting en het vinden van een vaste baan, wat erg moeilijk is op zijn leeftijd en vanwege zijn precaire gezondheidstoestand. Hij en Maria zeggen dat ze het fijn vinden om de essentiële dingen die ze nodig hebben om zich heen te hebben.
Hun “buren” steunen hen graag, want Miguel en Maria helpen altijd iedereen binnen hun gemeenschap en zijn inmiddels bekend bij de inwoners van het gebied. Hoewel ze concretere hulp weigeren, blijft het een feit dat ieder mens recht moet hebben op een huis en datgene waarin Maria en Miguel wonen, kan nauwelijks als zodanig worden beschouwd.
