Een postbode bracht 33 jaar van zijn leven door met het bouwen van een sprookjespaleis met alleen de kracht van zijn handen
Onze ouders en onze beste leraren hebben er altijd bij ons op aangedrongen om onze doelen te bereiken en te overtreffen, met het argument dat we ook het "onmogelijke" kunnen nastreven. Gesterkt door dit idee, werkten, studeerden en planden we om de mensen te worden die we nu zijn: advocaten, artsen, illustratoren, architecten, postbodes, werknemers, bankiers, enz... Iedereen heeft gekozen wat ze wilden zijn, op basis van hun vaardigheden. Ferdinand Cheval deed echter veel meer in zijn lange leven als postbode: hij bouwde alleen met de kracht van zijn armen een monumentaal paleis! Een arme en niet bijzonder geschoolde man die, nadat hij een steen met een bijzondere vorm had verzameld, het extravagante idee had om vele anderen te gaan verzamelen. Gedurende 33 lange jaren werkte hij overdag als postbode en ’s avonds als geïmproviseerde "architect", in een poging zijn vreemde project te ontwikkelen: het "Palais idéal", oftewel "het ideale paleis". Het resultaat dat hij behaalde was ronduit ongelooflijk, wat aantoont dat "niets onmogelijk is"!
Ferdinand Cheval, beter bekend als "de postbode Cheval", werd in 1836 in Châteauneuf-de-Galaure in Frankrijk geboren in een boerengezin. Van bescheiden afkomst vond hij een baan als postbode in 1867, toen hij nog niet wist wat hij met zijn eigen handen zou maken. Een paar jaar later vond hij een steen in een rivier - een steen met zo'n bijzondere vorm dat de man een nogal bizar idee had: een sprookjesachtig en monumentaal paleis bouwen. Cheval had, zoals gezegd, geen enkele architecturale of artistieke notie, maar dit weerhield hem er niet van om zijn fantasierijke project te realiseren dankzij zijn wilskracht: "Niets is onmogelijk als je het wilt” was het motto van deze vreemde en buitengewone persoonlijkheid.
Gewapend met een kruiwagen, een troffel en een hoop stenen die door de jaren heen waren verzameld, begon de postbode Cheval zijn onderneming met alleen de kracht van zijn armen. We kunnen Cheval omschrijven als het perfecte prototype van de autodidact: zonder enig idee, bouwde hij zijn paleis grotendeels op basis van de geïllustreerde ansichtkaarten die hij overdag als postbode bezorgde. Het resultaat was een explosieve mix van de meest uiteenlopende artistieke stijlen die Cheval in zekere zin probeerde te imiteren. Zijn Ideale Paleis doet enigszins denken aan Gaudi's werk in Spanje, de Sagrada Familia, iets dat Cheval echter nooit heeft gezien, aangezien hij nooit buiten zijn land had gereisd.
Facebook / Palais idéal du facteur Cheval
Zijn Ideale Paleis is echter geen echt paleis - er zijn geen kamers of gangen, maar simpelweg grotten, crypten en labyrinten die uitsluitend dienen om de gecompliceerde structuur te behouden van wat we beter zouden kunnen omschrijven als een kunstwerk. Als je naar het monument kijkt, is het moeilijk voor te stellen dat het door een enkele man zou kunnen zijn gebouwd. Het is in feite een constructie van ongeveer 26 meter lang, 14 meter breed en 10 meter hoog! Dankzij een inscriptie die door Cheval zelf is achtergelaten, weten we dat de gewillige postbode 33 jaar van zijn leven heeft gewijd om deze klus te klaren, dat wil zeggen ongeveer 93.000 uur werk.
Facebook / Palais idéal du facteur Cheval
Als we zijn kunstwerk nader bekijken, ontdekken we dat Cheval in de mix van artistieke en architecturale stijlen echt een beetje van alles opnieuw heeft voorgesteld: torenspitsen, verwijzingen naar Chinese pagodes, hindoetempels, de aanwezigheid van zuilen, standbeelden en zelfs geschriften die de hele structuur beslaan. Aan de linkerkant, bijna alsof ze zijn paleis bewaken, vinden we drie kolossen van 10 meter hoog. Het zijn respectievelijk Vercingetorix, de verdediger van Gallië, Caesar, de veroveraar van Gallië, en Archimedes, de uitvinder. Bovendien heeft Cheval in een van de vele nissen de kruiwagen die hij gebruikte voor de hele bouw van het paleis ommuurd.
Facebook / Palais idéal du facteur Cheval
Een waar voorbeeld van naïeve architectuur, die destijds niet meteen het verdiende succes kreeg. Toen hij nog leefde, werd de postbode Cheval in feite meestal gezien als de dorpsgek, die altijd met onwaarschijnlijke situaties als deze te maken had. Maar voordat hij stierf, ontving hij complimenten van illustere kunstenaars, zoals Pablo Picasso en Max Ernst. Tegenwoordig kan het Palais idéal worden bezocht en is het een zeer populaire toeristenbestemming.
Facebook / Palais idéal du facteur Cheval
De postbode Cheval had graag in zijn paleis begraven willen worden, in een crypte, maar kreeg nooit een vergunning van de autoriteiten, dus besloot hij om een mausoleum te bouwen op de begraafplaats van Hauterives, ook weer met eigen handen. Het kostte hem nog eens 8 jaar om het op te bouwen en vandaag rust zijn lichaam op die plek, onder de woorden "Tombeau du silence et du repos sans fin", oftewel "Graf van stilte en eindeloze rust".
Facebook / Palais idéal du facteur Cheval
Het is niet duidelijk waarom Cheval het grootste deel van zijn leven bezig was met het bouwen van dit geweldige kunstwerk, hij werd waarschijnlijk gewoon gegrepen door een zeer sterke inspiratie. Meestal werd hij zo verkeerd begrepen, dat in Frankrijk zelfs een gezegde over hem ontstond, niet bepaald vleiend: "doen zoals de postbode Cheval", oftewel stilstaan, moe worden en tijd verspillen aan nutteloze dingen. Maar als al onze verspilde tijd zulke resultaten op zou leveren, zou de wereld nog rijker zijn aan prachtige kunstwerken!
