Alleenstaande vader adopteert een meisje met een terminale ziekte die niemand wilde: hij voedde haar met veel genegenheid op
Zorgen voor kinderen die minder bedeeld zijn dan wij en ze vervolgens kunnen adopteren, kan een bureaucratisch proces zijn dat niet alle gewillige vaders en moeders met succes aankunnen en voltooien, maar voor degenen die er wel in slagen, is het een van de mooiste geneugten die ze in het leven kunnen ervaren. Een buitengewoon gevoel dat Mohamed Bzeek, een in Libanon geboren man die al decennia in Californië woont, al vele jaren heel goed kent.
via PBS News
Sinds zijn aankomst in de VS heeft Mohamed, samen met zijn ex-vrouw Dawn, sinds 1989 veel kinderen geadopteerd; met zijn vrouw heeft de man veel kinderen opgevoed met bijzondere pathologieën en terminale ziekten; om deze reden is Mohamed gewend om veel genegenheid en liefde te geven aan deze kleintjes die op zoek zijn naar ondersteuning, hulp, een liefkozing, een kus, een vaderfiguur die hen op een buitengewoon moeilijk pad van hun leven kan vergezellen.
Om deze reden zijn Mohamed en Dawn altijd gewend geweest om voortijdig afscheid te moeten nemen van veel terminaal zieke kinderen die het in de loop van de tijd niet hebben gered; wat ze echter wel wisten te doen, is liefde en genegenheid voelen voor deze twee ouderfiguren die de zorg op hun namen over hun lijdende toestand door te proberen hun vreselijke pijnen te verlichten...
Mohamed is in 2013 gescheiden van zijn vrouw, maar hij is nooit gestopt met het adopteren van kinderen met zeldzame en ernstige aandoeningen en pathologieën om hen wat rust en genegenheid te geven...
Tot op heden wijdt de vriendelijke en onzelfzuchtige Mohamed al zijn dagen als alleenstaande vader en al zijn nachten aan de zorg voor een 6-jarig meisje met een zeer zeldzame hersenafwijking: het meisje is helaas blind, doof en heeft permanente verlamming in de armen en benen en heeft daarom 24 uur per dag hulp nodig; maar dit ontmoedigt deze voorbeeldige adoptievader zeker niet: "Ik weet dat ze me niet kan horen, niet kan zien, maar ik praat altijd met haar. Ik houd haar altijd in mijn armen, ik speel met haar, ik geef haar liefkozingen. Ik weet dat ze gevoelens heeft, ze heeft een ziel. Ze is een menselijk wezen..."
Mohamed weet dat het alternatief voor deze kinderen met zeer ernstige pathologieën of met terminale ziekten een eenzame dood betekent in een gespecialiseerde instelling, zonder dat deze arme kleintjes een glimlach, een vriendelijk gezicht, een streling kunnen ervaren van een vaderfiguur die kan fluisteren "alles komt goed”.
Wat Mohamed in al die jaren heeft weten te bereiken, verdient alleen maar bewondering, respect en applaus: je bent een fantastisch mens!
