Ze is 84 jaar oud en heeft in haar leven 9 kinderen geadopteerd: het verhaal van een vrouw die werd geboren om moederliefde te geven
De mogelijkheid hebben om te adopteren is niet alleen een zegen uit de hemel en een combinatie van de juiste bureaucratie en een beetje geluk, het is ook een keuze, een roeping, persoonlijk geloof, een wens, dat ontstaat en voortkomt uit de onmogelijkheid om biologische kinderen te verwelkomen. Er zijn veel stellen en gezinnen die jarenlang worstelen om een minder fortuinlijk kind te adopteren en het thuis te verwelkomen om hun liefdevolle en toegewijde familie uit te breiden, en de hoofdrolspeler van dit prachtige verhaal is geen uitzondering.
Vandaag willen we je het verhaal vertellen van Lois Schaefer, een 84-jarige vrouw die in Jacksonville, in Florida woont, die niet één, maar negen geadopteerde kinderen in haar huis wilde verwelkomen. Helaas wist Lois al vroeg dat ze om medische redenen geen biologisch kind kon krijgen, en dit wierp aanvankelijk een schaduw over en verdriet binnen haar gezin. Zij en haar man, die elkaar in de jaren ’60 hadden leren kennen en getrouwd zijn zodra ze hun Master voor lesgeven hadden behaald, hadden er altijd van gedroomd om een gezin te stichten met minstens drie kinderen: als ze geen biologische kinderen konden krijgen, zouden ze er alles aan doen om ze te adopteren.
In de herfst van 1963 wendden ze zich tot de Children's Home Society en het jaar daarop slaagden ze erin hun eerste kind, Danny genaamd, te adopteren; in 1965 verhuisden Lois en haar man naar een huis dat ze bezaten met drie slaapkamers en een extra badkamer, en in september van dat jaar adopteerden ze Mark: hun gezin breidde zich uit…
In 1966 kwam een echtpaar dat zeer goede vrienden was van Lois' man om het leven bij een vreselijk auto-ongeluk waardoor maar liefst 4 kinderen wees werden: Scott (11), Cindy (9), Steve (7) en Shelley van 5 jaar; omdat sommige van hun familieleden niet bereid waren hen in hun gezin op te vangen, dachten Lois en haar man niet lang na en besloten ze alle vier te adopteren. Het duurde niet lang voordat deze weeskinderen hen "mama en papa" noemden. In het voorjaar van 1968 adopteerde het echtpaar Ruth, een prachtig meisje met blond haar, terwijl twee jaar later de kleine Julia arriveerde, het achtste kind dat door Lois Schaefer in huis werd verwelkomd.
Maar de negende moest nog komen... in februari 1974 werd een kind met speciale behoeften genaamd Paul officieel opgevangen in huize Schaefer, met de goedkeuring van alle leden van het gezin: ze zouden samen voor de kleine Paul zorgen. Lois, nu 84 jaar, zegt dat ze nooit spijt heeft gehad van haar keuze, en dat ze het opnieuw zou doen: "Ja, zoals elk gezin hebben we moeilijkheden en problemen gehad, maar de zegeningen van dit grote en geweldige adoptiegezin wegen veel zwaarder dan welk probleem ook. Ik zou er meer willen adopteren, maar op 84-jarige leeftijd is dat niet reëel meer!"
Wat is Lois toch een liefdevolle en unieke moeder!
