Deze vrouw is een ervaren loodgieter, elektricien en lasser: ze heeft de vooroordelen overwonnen en haar eigen huis gebouwd
In de loop van een aantal decennia is de rol van de vrouw in de samenleving sterk veranderd, maar hoewel de meeste westerse vrouwen vandaag als geëmancipeerd kunnen worden aangemerkt, is de weg naar gelijke rechten nog steeds erg lang. Helaas is onze geschiedenis bezaaid met dominante mannenfiguren en het is geen wonder dat we vandaag de dag nog steeds worstelen om speelgoed niet voor “jongens” of een baan “voor mannen” te etiketteren. We zijn er bijvoorbeeld zeker van dat je in je leven veel vaker mannelijke loodgieters of elektriciens zult tegenkomen dan vrouwen. Waarom? Dit zijn beslist veeleisende beroepen en daarom hebben we de neiging om ze als puur mannelijke banen te classificeren. Ilda Lamas is echter een kleine uitzondering en een voorbeeld van hoe vrouwen veel meer dan zelfvoorzienend kunnen zijn.
Facebook / Luisa Fernanda Correa Rueda
De hoofdrolspeelster van dit verhaal heeft letterlijk haar eigen huis gebouwd. Ilda is een bekwame loodgieter, elektricien en lasser, die niets te benijden heeft op haar mannelijke collega's die dit soort beroepen domineren. Alsof dat nog niet genoeg is, is ze ook erg goed in metselwerk en kent ze bouwtechnieken: een natuurtalent dat ze actief gebruikt om niet alleen haar eigen huis te bouwen, maar ook als “emancipatorische vlag” van het vrouwelijk geslacht. Ilda werkte vroeger als dienstmeisje, maar beweert veel meer van haar nieuwe beroep als “klusjesvrouw” te genieten dan van haar vorige.
De vrouw begon interesse te krijgen in de bouw en dit soort beroepen ongeveer vijftien jaar voordat haar verhaal op grote schaal werd verspreid. Een buurvrouw drong er bij haar op aan om deze droom na te jagen en ze besloot, zeer gemotiveerd, om een vakschool in haar buurt te bezoeken. Ilda zegt dat ze zich op de eerste lesdag erg verlegen voelde omdat er alleen mannen in de klas zaten. "Ik schaamde me, dus ik ging weg" - Ilda miste daarom haar eerste schooldag, omdat ze zich schaamde dat ze de enige aanwezige vrouw was. Hoe kunnen we dit tegenwoordig aanpakken? Gelukkig was de vrouw volhardend en kwam de volgende dag terug, zij het aarzelend bij de deur van het klaslokaal. De leraar vroeg haar of ze iemand in het bijzonder zocht, maar ze legde "dapper" uit dat ze een studente was; de docent liet haar direct plaatsnemen.
Het was voor Ilda niet gemakkelijk om zichzelf in een uitsluitend mannelijke werkomgeving te voegen en ze is herhaaldelijk het slachtoffer geweest van betreurenswaardige incidenten waarin zeer onbeschofte mensen haar als niet erg competent hebben genoemd omdat ze een vrouw is. Dit is duidelijk niet het geval: Ilda is erg goed in haar werk en dankzij mond-tot-mondreclame van vrienden en collega's wist ze zich bekend te maken in de bouwwereld. Ondanks alle moeilijkheden streeft ze liever haar droom na dan als dienstmeisje te werken, wat ze gewend was.
Complimenten voor deze vastberaden vrouw!
