"Ik was er nog niet klaar voor": een werkende moeder legt in tranen uit waarom 12 weken zwangerschapsverlof niet genoeg zijn
Het krijgen van een baby is niet eenvoudig en na de bevalling heeft een vrouw de fysieke behoefte om een bepaalde periode te rusten. Rusten maar tegelijkertijd voor een pasgeborene moeten zorgen lijken twee bezigheden te zijn die sterk in tegenstelling tot elkaar staan, maar in dit geval zijn ze zeker onvermijdelijk. Bovendien moet een nieuwe moeder ook overwegen wanneer ze terug moet naar de werkplek, als ze een baan heeft. Tegenwoordig zijn er veel vrouwen die ondanks hun werk ervoor kiezen om een kind te krijgen - een vrij normale en acceptabele keuze. Evenzo zijn veel werkgevers niet altijd dezelfde mening toegedaan. Afgezien van de onrechtvaardigheden die voortdurend de werkplek doordringen, vooral tegenover zwangere vrouwen, moeten we erkennen dat de laatste categorie "altijd" het recht heeft om met zwangerschapsverlof te gaan en daarom een bepaald aantal dagen afwezig te zijn van het werk, dat in ieder geval wordt doorbetaald. Maar werkt het echt zo in elk deel van de wereld?
https://www.linkedin.com/posts...
Rachael Larsen is een jonge werkende vrouw en moeder van twee kinderen. Toen ze beviel van haar tweede dochter, had ze recht op 12 weken zwangerschapsverlof, precies zoals vereist door de Amerikaanse wet. De vrouw wilde met het web delen hoe deze periode totaal ontoereikend is voor de hoeveelheid aandacht en werk waarmee een ouder, in het bijzonder de moeder, in de eerste maanden van het leven van het kind te maken krijgt. Rachel plaatste een foto van zichzelf in tranen - het was de eerste dag dat ze weer aan het werk was. De vrouw weet dat ze bevoorrecht is en benadrukt dat ze dol is op haar werk, maar alle positieve factoren waarvan ze zich terdege bewust is, zijn niet voldoende om de sterke emotionele en fysieke instabiliteit te compenseren die ze voelde toen ze weer aan het werk moest met haar dochter van bijna drie maanden.
"Die nacht werd ik vijf keer wakker om mijn dochter borstvoeding te geven", herinnert Rachel zich, die vier jaar lang nagedacht heeft voordat ze die foto plaatste en haar traumatische ervaring deelde.
Rachel beweert dat het zo lang duurde om deze gedachte te delen, omdat ze weet dat de reactie van veel mensen buitengewoon kritisch zou zijn over haar expliciete wens om een gelukkige moeder te zijn en tegelijkertijd een vrouw met een carrière. "De druk op vrouwen is groter en dat kun je zien aan de onbeschofte opmerkingen die je krijgt", zei Larsen. De vrouw ontving in feite allerlei mogelijke en denkbare reacties op haar bekentenis, waarvan er vele gelukkig ondersteunend en begripvol waren. Anderen hebben echter geprobeerd olie op het vuur te gooien: “Daar had je over moeten nadenken voordat je kinderen kreeg!".
In Amerika bepaalt de wetgeving dat een moeder 12 weken vrij kan nemen van haar werk, vanaf het moment dat ze bevalt. Elk land heeft weer andere arbeidsrechten, met min of meer adequate maatregelen. Onder Rachels post verschenen veel getuigenissen van moeders van over de hele wereld. Velen hebben bevestigd dat 12 weken te kort is om tot rust te komen. Volgens een UNICEF-rapport uit 2019, waarin werd geanalyseerd welke de rijkste landen zijn die gepaster omgaan met gezinnen, zou Estland het voortouw nemen: hier wordt meer dan 80 weken betaald verlof verleend aan nieuwe moeders. Hoe denk jij hierover?
