Op 104-jarige leeftijd promoveerde hij door een onmogelijke formule op te lossen: "het is nooit te laat"
Het is nooit te laat om je dromen waar te maken, het belangrijkste is om een flinke dosis vastberadenheid te hebben. Ook al lijkt dit ons in het heden niet mogelijk, we moeten vertrouwen hebben in onze vaardigheden en in de toekomst: vroeg of laat zullen de resultaten arriveren! Lucio Chiquito Caicedo, een man die ruim honderd jaar is uit Colombia, weet dit maar al te goed. Op 104-jarige leeftijd behaalde Lucio eindelijk zijn doctoraat en een ongelooflijk en ongekend resultaat. Het kostte hem 30 jaar om zijn studie af te ronden, en de redenen zijn legio. De belangrijkste is zeker het feit dat zijn proefschrift de oplossing vereiste van een zeer gecompliceerde formule, 200 jaar oud, waarop niemand ooit een antwoord wist te geven.
via El Espectador
Lucio is eindelijk gepromoveerd aan de Universiteit van Manchester en hij kon niet gelukkiger zijn. Het kostte hem veel tijd, maar hij wist dat het het waard zou zijn. Het centrale thema van zijn doctoraat was het bepalen van de maximale hoeveelheid water die duurzaam aan een rivier kan worden onttrokken, voor energiedoeleinden of om andere redenen. Het kostte hem bijna 30 jaar om zijn onderzoek af te ronden, omdat hij de oplossing moest vinden voor een "onmogelijke" formule, van tweehonderd jaar oud.
Hoewel Lucio al een graad in civiele techniek en een master in wetenschap en technologie had behaald, was het onderwerp van zijn onderzoek zeer inspannend en wist hij dat het niet gemakkelijk zou zijn om te slagen. Bovendien weten we dat het leven altijd veel onvoorziene gebeurtenissen met zich meebrengt en dat er niet altijd tijd wordt gevonden om je uitsluitend aan studie en onderzoek te wijden. Met het uitbreken van de Coronavirus-pandemie kon Lucio echter van de gelegenheid gebruik maken om lange dagen thuis door te brengen om na te denken over zijn proefschrift.
National University of Colombia: Medellion
Toen hij uiteindelijk besloot zijn proefschrift met de resultaten in te leveren, wachtte hij relatief korte tijd met spanning op de goedkeuring van de universiteit. Daarna slaagde hij erin om te promoveren, wat bewijst dat zijn hoge leeftijd absoluut geen belemmering vormde om zijn doel te bereiken.
Lucio beweert echter dat zijn kwalificaties niet zijn grootste succes waren: "Het is de familie dat het belangrijkste in mijn leven is geweest!". Dat was voor Lucio het echte succes.
