Een vrouw ontdekt dat haar schoonmoeder haar kleinzoon laat huilen in de wieg wanneer ze oppast
Ook al doet ze het om goede redenen, een moeder laat altijd met tegenzin een pasgeboren kind achter in handen van een babysitter. Vaak is zelfs het vertrouwen op een naast familielid geen opluchting, de gedachte dat de persoon die is gedelegeerd om voor het kind te zorgen, ongepaste methoden of gedrag toepast, is altijd aanwezig. Gelukkig blijkt deze angst vaker wel dan niet alleen een ongegronde zorg, maar er zijn verhalen waarin dit helaas niet het geval is.
via Reddit
Een vrouw vertelde op Reddit hoe ze ontdekte dat haar schoonmoeder de methode cry it out toepaste bij haar pasgeboren zoon, geheel zonder medeweten van de ouders en zonder hun toestemming te vragen.
Voor niet-ingewijden, deze methode is een techniek die erop gericht is het kind te laten wennen aan het slapen nadat het volledig zelfstandig in slaap is gevallen. Het meest bekritiseerde over deze methode is de strategie zelf: het kind huilt in feite steeds langer, totdat het besluit om te stoppen met huilen en daarom de manier om in slaap te vallen te ontdekken.
Natuurlijk zou het de droom van veel ouders zijn dat hun kind in slaap valt zonder te huilen en in korte tijd, bovendien zelfstandig: maar het lange tijd te horen huilen, zonder de mogelijkheid om in te grijpen, is voor velen zo hartverscheurend dat de methode volledig wordt afgewezen.
De vrouw zei dat het haar schoonzus was die haar vertelde wat er was gebeurd en klaagde over de keuze van haar moeder om een wieg mee naar huis te nemen om de baby te laten wennen. De vrouw zei dat ze letterlijk geschokt was: de slaap van de baby was nooit een probleem geweest, bovendien had niemand tegen de schoonmoeder gezegd dat ze zo'n veelbesproken methode moest aannemen om hem in slaap te laten vallen, om nog maar te zwijgen van het feit dat ze het voor de ouders had verzwegen.
De schoonzus vertelde de vrouw hoe haar moeder de baby onophoudelijk huilend in zijn wieg liet liggen, ervan overtuigd dat ze hem een manier leerde om in slaap te vallen. De vrouw, woedend, ging zelfs zo ver dat ze haar schoonzus vertelde om in te grijpen en te voorkomen dat ze het nog een keer zou doen, anders zou ze gedwongen zijn geweest haar de baby niet langer toe te vertrouwen. Bovendien zou het kind na deze negatieve ervaringen in de wieg volgens de vrouw doodsbang zijn geworden om in bed in slaap te worden gebracht, terwijl hij dat voorheen altijd wilde.
Helaas zijn zulke familieconflicten met de geboorte van een kind niet ongebruikelijk, wat leidt tot confrontaties over oude en nieuwe methoden om baby's groot te brengen en op te voeden: wat echter zeker is, is dat de mensen aan wie het niet uitdrukkelijk is gevraagd door de ouders om voor de opvoeding van hun kinderen te zorgen, het niet zouden moeten doen!
