Conciërge valt van emotie op zijn knieën: collega's zamelen $7.000 in om een auto voor hem te kopen
Robert Reed is een 60-jarige man die als conciërge werkt op de Farmington Elementary School in Germantown, in Tennessee (VS). Een bescheiden man, altijd toegewijd aan zijn werk. Dankzij zijn zonnige en innemende persoonlijkheid, en zijn vlekkeloze efficiëntie op het werk, heeft Mr. Reed het respect en de liefde van de hele school verdiend na slechts 4 maanden dat hij werd aangenomen. Iedereen houdt van meneer Reed om wat hij doet en om hoe hij andere mensen behandelt. Daarom wilden alle ouders en docenten van het instituut geld inzamelen om hem eindelijk een auto te kunnen geven. De onvermoeibare conciërge heeft namelijk geen eigen vervoermiddel en hij moet elke dag veel bussen nemen en een paar kilometer lopen voordat hij de school bereikt waar hij werkt.
Meneer Reed is een onvermoeibare werknemer die elke ochtend heel vroeg opstaat om naar zijn school te gaan en die niet eerder dan acht uur 's avonds naar huis terugkeert. Elke dag. Toch heeft meneer Reed altijd een glimlach voor iedereen en is hij altijd op zoek naar extra klusjes binnen de school, om op de een of andere manier te helpen. Robert werkt pas 4 maanden op de Farmington School als conciërge, maar is ook al geliefd bij al het onderwijzend personeel en de studenten. Maar elke dag moet Robert 3 bussen nemen en meer dan 3 km lopen voordat hij de school bereikt - een route die hij dan natuurlijk moet herhalen bij zijn terugkeer. Gezien zijn buitengewone vriendelijkheid en zijn onvermoeibare verlangen om te helpen binnen het instituut, wilden alle ouders van de studenten, inclusief het onderwijzend personeel, hem een onverwacht geschenk geven.
Toen een van de leraressen de conciërge vertelde dat ze met elkaar $7.000 voor hem hadden ingezameld, zodat hij een auto kon kopen om naar zijn werk te komen, viel Robert op zijn knieën aan haar voeten en omhelsde haar. De emotie was sterk, de conciërge was niet in staat de tranen van emotie in bedwang te houden en bedankte iedereen omdat hij zo blij was dat hij een tweede familie op school had gevonden.
