Een jonge lerares staat op het punt haar carrière op te geven wanneer ze wordt geconfronteerd met de kwestie van een problematische jongen: dan adopteert ze hem
Wanneer iemand vrijwillig het pad van het onderwijs kiest, heeft hij duidelijk een speciale voorkeur tot deze zeer belangrijke en moeilijke taak. Kinderen of jonge studenten lesgeven is zeker niet eenvoudig: naast het geven van cultuur heeft men ook een morele verantwoordelijkheid om hen een bepaald soort gedrag en bepaalde waarden bij te brengen. Maar wat doe je in de moeilijkste gevallen? Chelsea Haley, een jonge 24-jarige lerares, stond op het punt haar baan op te geven toen ze Jerome Robinson ontmoette, een 12-jarige met gedragsproblemen, waar alle andere leraren over klaagden. Ze geloofde dat deze jongen een wanhopig geval was en dacht dat ze in haar missie als lerares had gefaald, maar toen gebeurde er iets unieks: de jonge vrouw adopteerde die problematische jongen! (en ook zijn kleine broertje!)
via CNN
Jerome Robinson gaf niet om school of om zijn cijfers, of zelfs om eventuele schorsingen die hij had gekregen vanwege zijn slechte en onbeschofte gedrag. Chelsea leek de enige te zijn met wie de jongen kon praten, de andere leraren stuurden hem vaak zelfs regelrecht naar Chelsea, in plaats van rechtstreeks met de jongen te praten. Hoewel er inderdaad een goede band was tussen de 12-jarige en de jonge lerares, voelde de jonge vrouw zich een beetje gefrustreerd door de vorderingen en het gedrag van Jerome op school. De frustratie was enorm na slechts 2 jaar schoolcarrière: "Zal ik een goede lerares worden?", dacht Chelsea waarschijnlijk. De gedachte om alles te geven, ging meer dan eens door haar hoofd, maar uiteindelijk veranderde er iets.
Jerome woonde toen bij zijn grootouders, moeder en 1-jarige broertje. Chelsea ontdekte na een tijdje de vreselijke gezinssituatie waarin Jerome verkeerde en de pijn waaraan hij waarschijnlijk was blootgesteld. Zijn familie was buitengewoon arm en in hetzelfde jaar kreeg Jerome's moeder met het verlies van haar man en jongste dochter te maken. Een moeilijke situatie, waarvan het nog moeilijker leek om uit te komen. Op een nacht droomde Chelsea ervan Jerome te adopteren - een nogal vreemde droom en, hoewel ze het idee om moeder te worden niet erg vond, vond ze het een absurd idee. Een paar dagen later vroeg Jerome haar echter expliciet of hij bij haar kon intrekken. Chelsea kon haar oren niet geloven en vertelde hem dat ook zij hetzelfde gevoel had gehad.
Jerome's moeder stemde ermee in om te adopteren, op voorwaarde dat Chelsea ook voor Jace, haar anderhalf jaar oude broer, zou zorgen. De jonge vrouw trok zich niet terug en verwelkomde hen beiden in haar huis, net alsof ze haar eigen kinderen waren. Tegenwoordig leven ze gelukkig samen in Georgië, en Jerome's gedrag is slechts een vage herinnering: hij haalt alleen goede cijfers, doet aan sport en op een dag gaat hij naar de universiteit!
