Van kinderen houden betekent ook dat je ze laat gaan en hun eigen fouten laat maken
Moeders en vaders over de hele wereld hebben het minstens één keer in hun leven meegemaakt; een van de mooiste en meest buitengewone gaven die het leven hen heeft gegeven, is om een of meer kinderen te krijgen, menselijke wezens om op te voeden, te onderwijzen, voor altijd lief te hebben en voor altijd aan hun zijde te hebben. Maar zal het altijd zo zijn of is het voor ouders huis goed, als het kind eenmaal volwassen is, een manier kunnen vinden om de metaforische navelstreng die hen verenigt door te knippen en te laten gaan?
via Psychology Today
Een dilemma dat de meeste ouders bezighoudt die het moment van de gevonden volwassenheid van hun kind en zijn vaarwel (of afscheid) van de muren van het huis ervaren als een in eerste instantie traumatische gebeurtenis; we zijn nooit klaar om deze onthechting te ervaren, om te beseffen hoeveel tijd er verstreken is sinds wij ouders ons kleintje op de wereld hebben gezet, hoe de jaren voorbij zijn gevlogen, dat hij of zij nu groot is en volwassen is geworden en nu op het punt staat zijn huis te verlaten voor een nieuw, spannend avontuur.
Een nieuwe horizon dat het kind zal ervaren zonder de aanwezigheid van mama en papa, die hem al die jaren hebben opgevoed, opgeleid en gevormd; maar laten we altijd één ding onthouden: het is dankzij de leringen van de ouder dat een jongen of meisje een gezonde, evenwichtige, principiële en onafhankelijke volwassene zal worden.
Precies, want een perfecte ouder is tenslotte degene die erin is geslaagd zijn kind het belang van respect, opvoeding, het weten hoe het in de wereld moet staan, onafhankelijk te zijn; wanhoop daarom niet wanneer hij of zij besluit zijn koffers te pakken op weg naar een nieuw avontuur: of het nu voor studie, werk of liefde is, deze fundamentele fase is voor elk persoon noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de levenslessen van hun ouders iets waard geweest.
Beste moeders en vaders, huil niet als je kind op een dag het huis verlaat; en zelfs als die dag aanbreekt, weet dan dat je het geweldig hebt gedaan: nu is je kleintje niet langer het kind zoals je het je herinnerde, maar we verzekeren je dat hij je enige, onvervangbare kind is en altijd zal blijven!
