"Ik zal mijn verleden nooit verbergen": een meisje toont haar geslachtsverandering tegen elk vooroordeel in
Je in perfecte harmonie voelen met je lichaam en geest is nooit een gemakkelijke taak, vooral als we opgroeien in een context waarin we steeds meer merken dat we in het verkeerde lichaam zijn geboren en we het gevoel hebben dat we niet bij het geslacht dat ons door Moeder Natuur is toegewezen horen. In feite zijn er veel mensen die zich niet man of vrouw voelen, ondanks dat ze op die manier zijn geboren, en de hedendaagse geneeskunde heeft geleidelijk de overgang van geslacht vergemakkelijkt voor degenen die deze behoefte hebben gevoeld.
via Infobae
Een gebaar van grote menselijkheid voor degenen die zich niet op hun gemak voelen in hun lichaam en zich nooit zo zullen voelen, elke dag strijdend tegen boycots, egoïsme en vele vooroordelen. Zoals Nicole Romano is overkomen, een Argentijns meisje dat al twintig jaar in haar hart altijd wist dat ze zich meer een man dan een vrouw voelde. Tijdens haar tienerjaren probeerde Nicole zich nogal sportief te kleden, vermeed altijd typisch vrouwelijke kleding en make-up, ze ging zelfs met een aantal jongens uit, maar in werkelijkheid hield ze van vrouwen.
Toen haar ouders zich realiseerden dat hun dochter zich geen volwaardige vrouw voelde, werd ze zo emotioneel mishandeld dat Nicole op 18-jarige leeftijd leed aan anorexia nervosa en vervolgens aan een ernstige vorm van hartritmestoornissen. waardoor ze een operatie moest ondergaan.
Op 20-jarige leeftijd, na een succesvolle hartoperatie, verdween Nicole en werd Nicolàs "geboren"; alles was anders en het meisje wilde dat ze de dingen voor eens en voor altijd op een concrete manier veranderde; daarom besloot ze na de operatie geleidelijk een behandeling voor geslachtsverandering te starten. Nicolàs onderging ook een borstamputatie om haar borsten te verwijderen en alles wat nodig was om de geslachtsovergang met de tijd en met veel geduld en moed te voltooien.
Over haar transformatie zegt Nicolàs nu: "Ik zal mijn verleden nooit verbergen, want mijn verleden maakt deel uit van wie ik nu ben. Maar ik zeg ook dat je op die foto's een heel vrouwelijke Nicole ziet die er gelukkig uitziet. Maar de waarheid is dat ik helemaal niet gelukkig was.”
Na de passage heeft Nicolàs weer een betere relatie met zichzelf, met de wereld om hem heen en ook met zijn vader, die hem jaren eerder had bespot en tegengewerkt, en die nu zijn verontschuldigingen heeft aangeboden.
Wanneer zal een samenleving die nog te onverdraagzaam is, zich verontschuldigen voor het gebrek aan aandacht en de te veel vooroordelen die deze mensen ervaren met verhalen over transformatie? Het zal nooit te laat zijn.
