10 dingen die onverbiddelijk veranderen als we een ouder verliezen
Als we een dierbare verliezen, realiseren we ons dat de wereld waarin we tot dan toe hebben geleefd voor altijd zal veranderen. Het zal veranderen omdat we zullen moeten omgaan met de afwezigheid van de persoon die er niet meer is tot het einde van onze dagen, omdat niets ooit hetzelfde zal zijn, en we zullen niets anders kunnen doen dan op onze eigen manier reageren op deze pijnlijke verandering, intern en extern. Hier zijn 10 dingen die in ons veranderen als we een plotselinge en pijnlijke dood in de familie ervaren, vooral als het om een ouder gaat.
via Psychology Today
- We zullen ons eenzaam en verdrietig voelen: hoeveel tijd er ook verstrijkt en verstreken is sinds de dood van onze ouders, het lijden door deze zo grote afwezigheid, door deze zo onoverbrugbare leegte, zal nooit ophouden. Maar de tijd zal deze pijn ook verzachten, zonder deze echter uit te wissen.
- We zullen ons ongemakkelijk voelen met anderen: we zullen ons waarschijnlijk ongemakkelijk voelen bij dierbaren, bij onze vrienden die nog het voorrecht hebben om tijd door te brengen met hun ouders. De eerste dagen zullen we ze hierom haten, en we zullen een zekere subtiele afgunst voelen. Maar dat is normaal.
- De feestdagen zullen nooit meer hetzelfde zijn: Kerstmis zal niet langer bestaan uit de lichtjes en vreugde van het verleden, verjaardagen zullen niet langer het moment zijn waarop onze vader of moeder ons belde om ons te feliciteren en ons een fijne dag te wensen. Gezinslunches en -diners brengen altijd een onuitwisbare leegte met zich mee.
- We zullen beseffen hoeveel we van ze hielden: alleen met hun afwezigheid zullen we echt leren wat het betekent om van onze vader en moeder te houden. Hun dood is het moment waarop we volledig begrijpen dat de wereld zonder hen geen zin meer lijkt te hebben.
- We zullen allerlei verhalen over hen horen: om hun herinnering levend te houden zullen anderen ons veel verhalen en anekdotes over hen vertellen, misschien gebeurtenissen die we als kinderen niet eens kenden, maar die ons nog dichter bij hun essentie zullen brengen.
- We zullen de ware betekenis van “familie” begrijpen: alleen als onze vader of moeder er niet meer is, zullen we de betekenis van familie, eenheid, wederzijdse genegenheid en onvoorwaardelijke liefde goed begrijpen. Waarden die we in het hectische leven van alledag te snel vergeten.
- Een deel van ons zal niet meer bestaan: het is alsof op het moment van hun dood een deel van ons lichaam of ons hart met kracht uit onze ingewanden werd weggerukt; onze ziel zal nooit meer zijn zoals het daarvoor was, de innerlijke transformatie heeft plaatsgevonden...
- We zullen de neiging hebben om zwakker te zijn: het is in feite geen toeval dat we ons vaak ziek, zwak, koortsig, fysiek uit vorm zullen voelen, alsof ons lichaam op zoek is naar een ouderfiguur die weer voor ons kan zorgen...
- Verdriet zal altijd onze metgezel zijn: verdriet omdat we ze verloren hebben, zal nooit gemakkelijk verdwijnen, en momenten van plezier en geluk zullen steeds zeldzamer worden.
- We zullen nog steeds de drang voelen om ze te bellen om met ze te praten: we deden het altijd toen ze nog leefden, en nu ze er niet meer zijn, zal het moeilijk zijn om deze gewoonte geleidelijk kwijt te raken.
Hoewel rouwen om een ouder een van de grootste vormen van lijden is die een kind in het leven kan doorstaan, kan deze pijn na verloop van tijd vervagen en met de juiste zorg voor onszelf kan het veranderen in een nieuw besef van onszelf, van een nieuwe fase van een leven dat de hele mensheid verenigt in zijn ondoorgrondelijkheid. Want uiteindelijk worden we allemaal wees.
