Deze 35-jarige alleenstaande man is een echte supervader: hij heeft 5 gehandicapte kinderen geadopteerd en voedt ze alleen op
Er zijn mensen in de wereld die echt geboren lijken om goed te doen aan anderen, ongeacht de moeilijkheden die ze onderweg tegenkomen. We hebben het over al die vrouwen en al die mannen die met hun genereuze en ongeïnteresseerde gebaren anderen mooie momenten, een betere toekomst, veiligheid en veel vreugde kunnen bezorgen.
Ben Carpenter, 35 jaar, uit Yorkshire, is een van hen. Wat heeft hij voor speciaals gedaan? Simpel: hij is een echte "superpappa" voor kinderen met een handicap. Hij zou niet anders kunnen worden gedefinieerd, deze alleenstaande man die heeft besloten 5 kinderen te adopteren!
via Metro
Je leest het goed: op zijn 35e en gelukkig vrijgezel, besloot Ben dat het zijn missie in het leven zou zijn om vader te worden voor zijn geweldige uitgebreide familie. Al op 21-jarige leeftijd begon hij na te denken over het adopteren van het eerste kind. Veertien jaar later zijn het 5 kinderen geworden: Jack, Ruby, Lily, Joseph en Noah, respectievelijk 11, 8, 6, 3 en 1 jaar oud.
Gezien hun beperkingen heeft iedereen speciale aandacht en zorg nodig. Ben weet dit goed, en hij heeft ook ervaring met het werken in een structuur die zich bezighoudt met het verwelkomen en helpen van kinderen en volwassenen met problemen die vergelijkbaar zijn met die van zijn kinderen. Van autisme tot bepaalde ziektebeelden, het is niet gemakkelijk om voor ze te zorgen, maar deze man ziet zijn wonderbaarlijke vaderschap dag in dag uit met moed en vastberadenheid tegemoet, zonder ooit op te geven.
Toen hij zijn kinderen adopteerde, dacht Ben dat pleegzorg hem zou afwijzen omdat hij niet getrouwd was, maar dat gebeurde niet en de man was in staat om zijn gehandicapte vijfde kind, Noah, met het syndroom van Cornelia de Lange te adopteren, een zeldzame misvormende genetische pathologie.
“Ik zou niets in mijn leven veranderen - zei Ben, blij met zowel zijn baan als zijn gezin - als in de toekomst een ander kind mijn hulp nodig had, dan zou ik het zeker adopteren. Ik vind het heerlijk om vader te zijn." En dat geloven we meteen, gezien de ongelooflijke toewijding die deze genereuze man heeft. Wie weet of hij op een dag zal besluiten om zich bij iemand anders aan te sluiten: tot nu toe is hij gelukkig, klaar om letterlijk elk offer te brengen om hen te beschermen en voor hen te zorgen. Het valt niet te ontkennen: deze vader heeft een applaus verdiend!
