Een 75-jarige man blijft alleen over na het verlies van zijn vrouw: hij schrijft op het raam dat hij graag een vriend zou willen hebben om mee te praten
Dat van Tony Williams is een nogal triest verhaal dat helaas een realiteit weerspiegelt die door veel ouderen wordt gedeeld: eenzaamheid. De man is weduwnaar geworden op 75-jarige leeftijd en heeft letterlijk niemand om wat tijd mee door te brengen. Niemand houdt ervan om de dagen in volledige eenzaamheid door te brengen, maar Tony heeft besloten om op alle mogelijke manieren actie te ondernemen om vrienden te maken met iemand van zijn leeftijd. 24 uur zwijgen in zijn huis in East Hampshire is een echte marteling voor de oudere man die gewoon met iemand wil praten. Zijn vrouw Joe was zijn beste vriendin, en zoals hij hun relatie beschrijft, was zij ook zijn soulmate. Nu ze er niet meer is, is er bij Tony een enorme leegte achtergebleven.
Tony en Joe leefden 25 jaar lang een geweldig leven in hun huis in Kempley, in Gloucestershire, voordat ze naar East Hampshire verhuisden, waar Joe wilde wonen om dichter bij haar zus te zijn. De twee brachten vele uren door met koken, lachen en luisteren naar hun favoriete liedjes. Ze hadden ook een prachtige tuin met een boomgaard, waar Tony zich bezighield met tuinieren, terwijl Joe zich ontspande in zijn gezelschap. Nadat ze naar East Hampshire waren verhuisd, werd Joe plotseling ziek en slechts negen dagen nadat de artsen bij haar alvleesklierkanker hadden vastgesteld, stierf ze. Een harde klap voor Tony die, tot op de laatste momenten, altijd aan haar zijde bleef.
“Nu ben ik hier, helemaal alleen, in het huis waar mijn geliefde vrouw haar laatste dagen doorbracht. Elke keer als ik de kamer binnenloop, is het eerste wat ik doe naar haar foto kijken.”
Met deze woorden beschrijft Tony de pijn en het gevoel van eenzaamheid die het verlies van zijn vrouw met zich meebracht. Om eenzaamheid tegen te gaan, probeerde Tony op verschillende manieren vrienden te vinden: aanvankelijk gaf hij 120 pond uit om twee advertenties in lokale kranten te plaatsen, waarna hij visitekaartjes liet drukken om in de supermarkt te verspreiden. Helaas kreeg Tony geen enkel telefoontje. Een paar uur met iemand in de tuin doorbrengen of misschien samen naar muziek luisteren, zou hem gelukkig maken. De man gaf echter niet op en probeerde nog een laatste "extreme" optie: een bord op het raam van zijn huis hangen met een duidelijke roep om hulp, waarop hij geschreven heeft dat hij zich alleen voelt en hoopt op iemands gezelschap.
Dit is het bericht van Tony:
"Het is mijn laatste redmiddel. Ik heb alles geprobeerd om vrienden te maken, maar niemand lijkt geïnteresseerd om met me te praten. Er komen niet veel mensen langs mijn huis, maar ik hoopte dat de boodschap zich zou verspreiden naar de gemeenschap en dat iemand contact met me zou kunnen opnemen. Joe was mijn beste vriendin en we hadden een fijn leven samen. Maar nu ben ik helemaal alleen. Mijn geweldige vrouw is overleden en ik heb niemand in de wereld. Het enige wat ik wil is dat iemand het bord ziet en me belt. Ik wil gewoon een praatje maken zodat ik niet de hele dag in stilte zit."
Tony heeft nooit contact gehad met Joe's familie en zijn enige familieleden wonen ver weg. Tony's verzoek is echt heel simpel en als we bedenken hoeveel eenzame mensen er op de wereld zijn, zou het niet zo moeilijk moeten zijn om elkaar te ontmoeten. Toch is eenzaamheid tegenwoordig nog steeds een probleem dat moet worden aangepakt en opgelost, vooral voor ouderen die van nature meer geïsoleerd blijven.
We hopen echt dat Tony binnenkort telefoontjes krijgt en dat hij een nieuwe vriend kan vinden!
