Ze werd 27 minuten lang dood verklaard, maar komt dan weer tot leven: bij het ontwaken beschrijft ze de hemel
Er zijn enkele verhalen die moeilijk te geloven zijn als je niet een vergelijkbare ervaring hebt meegemaakt, of precies dezelfde, maar die nog steeds een grote verhalende kracht behouden. Als iemand je echter vertelde dat hij de hemel had gezien, hoe zou je dan reageren? Ter ondersteuning van de stelling over het echte bestaan van het Paradijs is er Tina Hines, een vrouw uit Arizona, moeder van vier kinderen, en hoofdrolspeelster van wat een echt wonder lijkt te zijn. De vrouw kreeg namelijk een hartstilstand en werd 27 minuten dood verklaard. Toen werd ze plotseling wakker en had ze iets te vertellen.
Tina Hines stond op het punt om een mooie wandeling te maken met haar man Brian toen ze zich plotseling niet goed voelde; na een hartstilstand verklaarden de artsen haar 27 minuten dood. De vrouw kwam letterlijk “weer tot leven” en het eerste wat ze vroeg, in shocktoestand, was een pen. Omdat ze geïntubeerd was, kon Tina niet praten, dus vroeg ze dringend om op een stuk papier te kunnen schrijven. Ondanks de verwarring was haar boodschap duidelijk: "Het is werkelijk”. Dit was wat ze op dat papier had geschreven. De aanwezigen in de kamer vroegen haar wat dat ”werkelijk” precies was en de vrouw wees in reactie daarop eenvoudig met haar vinger naar de lucht, met tranen in haar ogen.
In een volgend interview verklaarde Tina dat ze de hemel zag en probeerde het te omschrijven: "Het was zo echt, de kleuren waren zo levendig". De vrouw, een echte overlevende, vertelde ook dat ze een glimp had opgevangen van een figuur, waarschijnlijk die van Jezus, die op haar wachtte voor een zwarte poort, waarachter een heel sterk licht scheen. Als je haar verhaal hoort, begrijp je hoe de vrouw in die paar minuten de deur van de hemel bereikte. Degenen die geen geloof hebben, zullen het misschien moeilijk vinden dit verhaal te geloven; Tina en haar man zijn erg gelovig en nu beschouwen ze zichzelf als getuigen van een waar wonder.
Tina's nichtje wilde de woorden “it’s real” op haar pols laten tatoeëren, net zoals haar tante het schreef toen ze “herboren” was. Voor haar is het een manier om te proberen meer vertrouwen te hebben in een geloof dat vaak absoluut niet zichtbaar is.
