De naaldinrijger: de voorwerpen uit het verleden die onze grootmoeders gebruikten om te leren naaien
De snelle en progressieve vooruitgang van technologie op elk gebied van het leven maakt ons dagelijks leven "gemakkelijker" en directer; van mobiele telefoons tot pc's, van nieuwe vormen van communicatie tot de nieuwste hypergalactische modellen van huishoudelijke apparaten. De nieuwe technologie zal enerzijds het leven zeker gemakkelijker maken, maar anderzijds wist het tegelijkertijd oude tradities, oma's remedies, alles wat in het verleden kon worden gedaan en concreet kon worden bereikt zonder de hulp van nieuwe technologische vooruitgang, uit.
Het is geen toeval dat vooral de nieuwste generaties jongeren niet eens weten hoe ze complexere huishoudelijke taken moeten uitvoeren, of ze hebben geen idee hoe het dagelijks leven er in het verleden uitzag en welke hulpmiddelen gebruikt werden. Veel van de jonge mensen van vandaag zullen zich de zogenaamde "naaldinrijger" niet herinneren. Deze niet meer gebruikte instrumenten, die de duidelijke vorm hadden van een fonkelende munt of een broche, werden gebruikt om de draad door het oog van de naald te halen.
In het verleden veel gebruikt door vrouwen die wilden leren werken met naald en draad, waren deze objecten, die we tegenwoordig "vintage" zouden noemen, aanwezig in de huizen van veel gezinnen.
In de loop van de tijd heeft de naaldinrijger veel verschillende vormen aangenomen, maar in de jaren van het verleden die nooit meer terugkeren, hadden veel mensen deze buitengewone objecten met de vorm die lijkt op een munt of een broche in het onvermijdelijke naaisetje van moeders, of grootmoeders: een naald, een meetlint, een schaar, spelden en speldenkussens!
Voorwerpen uit een verleden die nauwelijks meer terugkeren, in een hedendaagse realiteit waarin de kunst van het naaien thuis het steeds moeilijker maakt om van grootmoeder op moeder en van moeder op dochter over te gaan. De naaldinrijger is een hulpmiddel dat niet langer wordt gebruikt, verborgen in een stoffige naaidoos van oma, maar die in hun schijnbare banaliteit een schat aan herinneringen en wijsheid van vroegere tradities bevat die altijd leuk is om af en toe te herinneren.
