Een familie koopt al het ijs van een oudere verkoper zodat hij eerder naar huis kan
Er zijn verhalen die, temidden van zoveel verdriet en pijn, de kracht hebben om ons onmiddellijk te laten glimlachen. Het zijn die gebeurtenissen waarin de goedheid en vrijgevigheid van sommige mensen ons verbazen tot het punt dat we er zeker van zijn dat er in de wereld - gelukkig - niet alleen mensen zijn die zelfzuchtig of respectloos handelen, maar ook degenen die zichzelf opofferen voor het goede van anderen.
Rosario Del Real, een 70-jarige man van Mexicaanse afkomst, die in Chicago woont en probeert zijn brood te verdienen door ijsjes op straat te verkopen met een bescheiden ijskar, weet er alles van. Zijn leven is niet gemakkelijk, ook al ging het hem voor de wind toen hij twee mannen met een gouden hart ontmoette.
via Chicago Tribune
Oscar Gonzalez en Victor Dominguez liepen samen met hun gezinnen op straat toen ze de man tegenkwamen. Een kort gesprek was voldoende om te begrijpen dat hij niet in optimale omstandigheden verkeerde en dat het voor hem niet gemakkelijk was om rond te komen. Het feit dat Rosario daar worstelde, moe was, bejaard en zijn gezin verwaarloosde, maakte zowel Oscar als Victor verdrietig.
Beide mannen, die hun vader verloren hebben, weten heel goed wat dit gemis betekent. Dus besloten ze dat ze iets zouden doen om hem concreet te helpen. Om ervoor te zorgen dat hij eerder dan verwacht naar huis kon gaan en uitrusten, kochten ze al zijn ijsjes, waardoor hij een zekere winst kon maken, die hij zonder de twee gulle weldoeners nooit had kunnen krijgen. Maar de positieve verrassingen voor hem waren nog niet voorbij.
Toen ze zijn verhaal hoorden, besloten de familieleden van Oscar en Victor om een GoFundMe-pagina te openen om het aan de wereld te vertellen, in de hoop waardevolle fondsen te werven om de man financieel te helpen en een pensioen te kunnen krijgen. Onverwachts werd meer dan $40.000 op één dag gedoneerd!
Je kunt je Rosario's geluk en reactie wel voorstellen toen hij erachter kwam wat die mensen voor hem hadden gedaan. Geschokt, ontroerd, gelukkig, blijft de man hen bedanken. Zijn leven als emigrant in de Verenigde Staten is nooit gemakkelijk geweest en er is geen gebrek aan armoede geweest, evenals offers. Ondanks alles ging Don Rosario door, stichtte een gezin en werkte om eerlijk de kost te verdienen.
Het spreekt voor zich dat hij alle vrijgevigheid verdient die hem is getoond. Het kleine gebaar van Oscar en Victor heeft over de hele wereld een echte keten van solidariteit gecreëerd: alle beetjes helpen, en daar moeten we altijd zeker van zijn, om een leven radicaal te kunnen veranderen. Het is fijn om te weten dat er mensen zijn die het willen bewijzen!
