In de liefde hoef je niet per se perfecte partners te zijn, maar wel elkaars "beste vrienden"
Liefde is een van de meest pure gevoelens die je ooit in je leven kunt ervaren; in de loop van de jaren hebben we veel ervaringen, we ontmoeten veel mensen aan wie we min of meer gehecht raken, afhankelijk van de mate van genegenheid die we voor hen voelen. En dan gebeurt het onverwachte: we worden verliefd op een persoon, we zijn er onlosmakelijk mee verbonden en we besluiten ons hart te geven aan dit individu dat voor ons zo speciaal is.
via Psychology Today
Een van de pijlers van een stabiele liefdesrelatie is die van compleet vertrouwen: als men elkaar niet vertrouwt, kan er geen blijvende liefde zijn; bovendien moet ware liefde ook gebaseerd zijn op volledige transparantie onderling: de gebreken van de een moeten de verdiensten van de ander zijn, de steun moet wederzijds en totaal zijn. Is je liefdesrelatie gebaseerd op deze waarden? Voel je je volledig geaccepteerd door je partner?
Als het antwoord ontkennend is, moet je jezelf afvragen of de liefde die je voor elkaar voelt echt is of op welk punt je in je relatie bent; onthoud dat je partner allereerst je beste vriend moet zijn.
Een partner moet het vermogen hebben om zich volledig in de schoenen van de wederhelft te plaatsen, zijn gebreken, zijn fouten, zijn tekortkomingen en fouten te kunnen accepteren; de perfecte partner moet weten te luisteren en er moet naar hem geluisterd worden. Het lijkt een dwaze of inconsequente bevestiging, maar het is echt waar dat we een partner verdienen die ook en vooral onze beste vriend is.
Omdat de waarden die we opbouwen in een vriendschap, zoals loyaliteit, vertrouwen, weten hoe we ons met elkaar moeten identificeren, empathie en totale acceptatie, de fundamentele basis zijn om te weten hoe we ook een sentimentele relatie kunnen opbouwen die kan werken. Vind je ook niet?
