Twee vrouwen lachen wreed terwijl ze hun bange honden achterlaten bij een opvangplaats
Soms plaatst het leven ons voor verwoestende en wrede scènes, die we liever nooit zouden zien. Zo’n episode heeft Ann Flores meegemaakt, het meisje dat in Houston, Texas getuige was van de zoveelste, zeer trieste demonstratie dat veel vrouwen en mannen er gewoon niet in slagen zich te gedragen zoals ze zouden moeten met hun dieren.
Er is iets vreemds en meedogenloos met mensen die, nadat ze besloten hebben een hond of een kat te nemen, er vanaf willen, alsof het een "last" was, en zelfs moesten lachen om zijn lijden. Dit is precies wat Ann zag bij een dierenasiel, en ze heeft de scène aan iedereen bekendgemaakt.
via Daily Mail
Honden zijn minstens zo gevoelig als wij, en vaak merken we dat ze aanvoelen wanneer er iets mis is. Zo was het ook voor de twee dieren die twee vrouwen koste wat kost probeerden te "lossen" voor de opvang. Ann was daar met vrienden omdat ze een hond wilde adopteren en heeft alles gezien.
De twee arme honden beseften heel goed dat ze op het punt stonden in de steek gelaten te worden en weigerden een stap te verzetten. Ze plantten zich met al hun gewicht op de grond en de twee meedogenloze eigenaressen moesten ze letterlijk met geweld het gebouw in slepen. Een situatie die zeker niet prettig was voor de twee dieren, waarop de twee vrouwen reageerden door wreed te lachen, alsof ze het leed bespotten dat de twee dieren op dat moment leden.
Geen spijt, geen genade: de twee voormalige eigenaressen sleepten de honden mee en brachten ze naar de opvang. Ann Flores verspreidde hun verhaal en het bleek dat de twee honden broer en zus zijn, Truman en Mandi genaamd. De faciliteit waar de vrouwen hen naartoe brachten, was, gezien enkele gezondheidsproblemen waaraan ze leden, van plan ze in te laten slapen.
Houston & Harry County Animal Volunteers - The Dodo
Toen het hele verhaal bekend werd gemaakt begon, dankzij Ann en de Houston & Harris County Animal Volunteers, de race tegen de klok om hen te redden en te helpen. Gelukkig konden de ziekten waaraan ze leden worden behandeld en, via andere organisaties die betrokken zijn bij de bescherming van dieren, vonden beide honden een thuis en een adoptiegezin. Alles gebeurde precies op tijd: de twee dieren zouden, gezien de overbevolking van de opvang, afgemaakt worden.
Truman realiseerde zich, gekweld en bang, al snel dat hij aan zijn trieste lot was ontkomen. Langzaam raakte hij vertrouwd met de mensen die er waren om hem te redden en te genezen, en voor Mandi gold hetzelfde. Na medische onderzoeken, controles en behandelingen zijn de viervoetige broer en zus een nieuw leven begonnen, met mensen die van ze houden en ze behandelen met de aandacht die elke hond verdient.
