Haar man verdween en liet haar alleen achter met haar dochtertje: na 49 jaar krijgt ze de "vergoeding" die ze verdient
Wanneer twee mensen die samen zijn besluiten om een “einde” aan hun relatie te maken, is het nooit een kwestie van eenvoudige situaties en beslissingen, vooral niet als er kinderen bij betrokken zijn. Er zijn veel verhalen over echtscheidingen, voogdij, kinderopvang en economisch onderhoud, en elk heeft iets te vertellen. Wat we hier vertellen is echter werkelijk ongelooflijk, omdat het laat zien dat er geen grenzen zijn aan bepaalde absurditeiten die soms plaatsvinden.
De hoofdpersoon is Toni Anderson, een Amerikaanse vrouw uit San Diego die financiële steun kreeg voor het onderhoud van haar dochter van haar ex-man die naar Canada verdween. Tot nu toe niets bijzonders, behalve dat de compensatie plaatsvond 49 jaar nadat haar echtgenoot er vandoor ging, het begin van de jaren ’70.
Je leest het goed: deze vrouw, in de steek gelaten om Lane, haar 3-jarige dochter, alleen op te voeden, ontving wat ze van haar man tegoed had toen hij 73 jaar was, bijna een halve eeuw te laat. Ten tijde van de gebeurtenissen vluchtte de man opzettelijk naar het buitenland, zonder ooit een cent te geven om zijn dochter te onderhouden. Moeder en dochter hebben echter de mouwen opgestroopt en door de jaren heen nam Lane de leiding van het familiebedrijf over.
Gelukkig is de vrouw er altijd in geslaagd om haar dochter de beste levensomstandigheden te garanderen, wat de twee zeker in staat heeft gesteld om niet in ernstige moeilijkheden te raken, gezien het verlaten van haar man. Het was echter niet gemakkelijk: de vrouw moest met haar enige salaris overal alleen voor zorgen. Toni was zich echter bewust van haar rechten en gaf nooit op en bleef vechten om alimentatie te krijgen van haar man. Begin jaren zeventig bedroeg dit cijfer ongeveer $160 per maand: het is vanzelfsprekend dat de totale vergoeding, opgeteld over de jaren, een belangrijk bedrag opleverde, omgerekend $150.000.
Na jaren van strijd gaf de rechtbank haar gelijk en op dat moment was het voor haar ex-man tijd om zijn hand in zijn portemonnee te steken en te compenseren wat hij vele jaren eerder had moeten betalen. Toni zei dat ze zeer tevreden was met de uitkomst van de kwestie, dat ze “opdroeg” aan de vele alleenstaande moeders in moeilijkheden die vaak, uit angst of gebrek aan informatie, hun rechten niet volledig doen gelden tegen onrecht zoals zij dat heeft meegemaakt.
