Twee broertjes worden achtergelaten in de vuilnisbak: een pastoor en zijn vrouw adopteren ze en geven ze een nieuw leven
Stel je voor dat je naar buiten gaat om het vuilnis weg te gooien en tussen de zakken met afval twee kleine hoofdjes ziet die er in eerste instantie uitzien als die van twee poppen, maar die in werkelijkheid verre van nep zijn. Als het je ongelooflijk lijkt, wacht dan tot je dit verhaal leest, want het is een van die gebeurtenissen die zo onwaarschijnlijk en onverwachts zijn dat ze, als ze zich voordoen, iemands leven voor altijd kunnen veranderen.
Het overkwam pastoor Mark Purcell in Florida toen hij tegenover de scène stond die we beschreven. Wat hij dacht dat twee poppen waren, waren in werkelijkheid baby's van vlees en bloed, die met alleen luiers aan in het afval waren gegooid. De twee kinderen zouden het niet hebben overleefd zonder tussenkomst van de man, die hun lot veranderde.
via Bay 9 News
Publicdomainpictures - foto di archivio
Toen Mark besefte dat het twee kinderen waren, haastte hij zich uiteraard om ze uit het vuilnis te halen. Gelukkig waren de kinderen gezond en, kort daarna, merkte Purcell een vrouw op in de buurt die huilde: het was de moeder. Dakloos en werkloos kon de vrouw niet meer voor ze zorgen, en wanhoop had haar tot dit vreselijke gebaar gedreven.
Fox 13 News - Tampa Bay/youtube
De jongste was pas 6 maanden oud, zijn oudere broertje bijna 2 jaar. Ze woonden enige tijd in een tent samen met hun moeder, die erover dacht haar kinderen vlak naast de kerk achter te laten, in de hoop dat iemand ze zou opmerken en voor ze zou zorgen. Begrijpelijk geschokt door de gebeurtenis, bracht Mark de broertjes in veiligheid en vertrouwde hen toe aan pastoor Ronnie Steward en zijn vrouw Krystal.
Fox 13 News - Tampa Bay/youtube
De arme kinderen, vies en onderkoeld, werden onmiddellijk verwelkomd in het huis van het echtpaar, gewassen, aangekleed en gevoed zoals ze verdienden. Zo vroegen Krystal en Ronnie de moeder van de kinderen om voor de broertjes te zorgen voor de tijd die ze nodig had om een baan en onderdak te vinden. En zo gebeurde: de Stewards, met instemming van de moeder en de sociale dienst, werden de pleegouders van de kinderen, die zich bij de andere drie kinderen van het paar voegden.
Naarmate de tijd verstreek raakten de kinderen gewend aan hun nieuwe leven en werden hartelijk verwelkomd in de familie Steward. Een trieste en dramatische episode, zonder twijfel, maar die gelukkig goed eindigde, dankzij de tussenkomst en vrijgevigheid van mensen met een groot hart, die wisten hoe ze twee onschuldige wezens een betere toekomst konden geven.
