Na een slopende dienst in het ziekenhuis valt een verpleegster in slaap tijdens het rijden en raakt van de weg
Het drama van de situatie als gevolg van het uitbreken van het coronavirus brengt ons ertoe na te denken over de ernstige gevolgen die de ziekte niet alleen fysiek, maar ook mentaal met zich meebrengt. Al meer dan een maand hebben landen zoals Italië veel productieactiviteiten en alle soorten openbare evenementen geblokkeerd om bijeenkomsten te vermijden en het risico op besmetting te beperken. De meerderheid van de burgers moet thuis blijven en hun steentje bijdragen in deze kwestie, terwijl artsen en verpleegkundigen elke dag aan de frontlinie worstelen om zoveel mogelijk levens te redden. In deze strijd moeten ze zich gesteund voelen: door de staat, door burgers, door iedereen... want het is een zeer lange en pijnlijke strijd, die lang zal duren als we niet allemaal bijdragen aan de kwestie. Ziekenhuispersoneel voelt de uitputtende diensten waarmee ze worden geconfronteerd en de gevolgen van deze algemene vermoeidheid komen tot uiting in vermijdbare ongevallen.
Een verpleegster uit Vaio, in de provincie Parma (Italië), raakte van de weg omdat ze, terwijl ze naar huis reed, plotseling in slaap viel. De vrouw had net een van de vele eindeloze diensten in het ziekenhuis achter de rug en was uitgeput. Ernstige gevolgen voor de verpleegster waren er niet, want ze had aan het ongeval gelukkig geen verwondingen overgehouden. In ieder geval moet een dergelijke episode ons tijdens deze pandemie doen nadenken over wat het ziekenhuispersoneel allemaal doet. Hun inspanningen mogen niet tevergeefs zijn en daarom is het noodzakelijk om bij te dragen aan het zo veilig mogelijk maken van de situatie: we moeten thuisblijven en alleen naar buiten gaan om boodschappen te doen... maar door altijd te proberen zo min mogelijk de deur uit te gaan.
