Ik had je de laatste keer dat we elkaar ontmoetten langer moeten omhelzen
De laatste keer dat we elkaar ontmoetten, had ik je steviger moeten omhelzen en langer bij je moeten blijven. We hadden nooit gedacht dat dit allemaal zo snel zou gebeuren, dat het leven ons zo lang zou scheiden, dat een mysterieus virus, een verborgen en stiekeme vijand ons allemaal van elkaar zou verwijderen, ons voor onbepaalde tijd thuis zou opsluiten. Wie weet wanneer we elkaar weer kunnen kussen, omhelzen en aanraken.
via Psychology Today
Als ik het eerder had geweten, had ik niet twee keer nagedacht: ik zou je langer hebben omhelsd en ik zou je hebben vastgehouden, met mijn omhelzing had ik je laten begrijpen hoe belangrijk je voor me bent, hoeveel je met kleine gebaren mijn leven betekenisvol maakt, je me nooit alleen laat voelen. Of je nu een naast familielid, een goede vriend of mijn partner bent, ik dank je hiervoor oneindig.
Nu houdt gedwongen quarantaine ons uit elkaar, sociale afstand stelt ons niet in staat om uit te gaan, elkaar te zien, plezier te hebben zoals we altijd hebben gedaan, en niemand weet wanneer dit allemaal zal eindigen.
Maar één ding is zeker: vroeg of laat zal deze nachtmerrie ophouden, en langzaam, met gepaste voorzorgsmaatregelen, zal de wereld weer terugkeren zoals in het verleden, en we zullen allemaal elkaar weer omhelzen zoals we eerder deden. En als dit gebeurt, als we allemaal samen de straat opgaan en onze ogen elkaar weer ontmoeten, dan zal het precies op dat moment zijn dat ik je sterker zal omhelzen dan voorheen. Omdat alleen wanneer we ver en gescheiden zijn, de waarde van liefde, vriendschap, familie en al die mensen die ons leven echt uniek maken begrijpen.
Dank je wel dat je er bent!
