Als deze noodsituatie is afgelopen, wil ik niet dat alles weer precies zo wordt als voorheen
Als dit allemaal voorbij is, wil ik niet dat de wereld is wat hij altijd is geweest. Als de wereldwijde pandemie veroorzaakt door het Coronavirus eindelijk voorbij is die pijn, lijden en vele opofferingen heeft gekost, wil ik niet op dezelfde manier leven als voorheen. Deze vreselijke situatie kan op de lange termijn een kans worden om na te denken over onszelf, over de relatie die we hebben met de mensen om ons heen, over onze toekomst.
via Psychology Today
Ik wil dat dit moment ons allemaal tot een echte revolutie brengt, zowel binnen als buiten ons; dit is het moment om thuis te blijven, samen met de mensen van wie we altijd hebben gehouden, onze geliefde familie. Daarbuiten wordt de situatie elke dag erger, maar deze onbepaalde tijd van reflectie is de juiste gelegenheid om geleidelijk een opmerkelijke innerlijke verandering aan te nemen.
De toekomst die de wereld voor ons zal reserveren als de dodelijke virusinfectie voorbij is, niemand weet welke vorm en kenmerken het zal hebben; we weten alleen dat het ongetwijfeld niet zal zijn zoals voorheen, en de structuur van de samenleving, economie en sociale betrekkingen zal voor iedereen een geheel nieuw aspect hebben.
Juist omdat we niet weten wat ons te wachten staat, is het voor ons allemaal essentieel om op dit zo moeilijke moment voor de bevolking van de hele wereld onze prioriteiten te herzien, die gebaren te herontdekken die voorheen schijnbaar onschadelijk of waardeloos waren en die nu ineens veel waarde hebben; laten we ons meer openstellen voor een tedere omhelzing, voor een kus van onze ouders, voor een extra woord met onze lieve grootouders, de meest kwetsbare in deze vaak gedwongen situatie van quarantaine.
Laten we ontdekken dat we echte menselijke wezens zijn, met verloren waarden die vervolgens zijn herontdekt, met gevoelens die voorheen sluimerend waren, en nu weer opnieuw oplaaien. Nee, ik wil niet dat alles weer wordt zoals het was zodra dit eindigt.
