Een gehandicapt meisje kan haar tranen niet bedwingen nadat ze gepest werd
Er is niets aan te doen: er bestaan pestkoppen en ze blijven helaas bestaan als er geen zorgvuldiger en “strengere” opvoeding wordt gegeven in het gezin en op school. Als we ons afvragen hoe het mogelijk zou kunnen zijn dat we in de 21e eeuw geconfronteerd worden met problemen als racisme of pesten, twee fenomenen die soms met elkaar verbonden zijn door een dunne rode lijn, vragen we ons af: hoe is het mogelijk dat er schijnbaar harteloze mensen op de wereld bestaan? Want daar gaat het hier om: als je een "zwakker" individu verbaal of fysiek treft, ben je niets anders dan harteloos... dat vergezeld gaat van een flinke dosis lafheid.
Kerry Arnold is de moeder van een gehandicapt meisje dat op school het doelwit was - de pestkop viel haar fysiek aan en liet haar achter met duidelijke sporen op haar gezicht en armen. In een wanhopige post probeerde de moeder voor haar 12-jarige dochter, Aalyha, te spreken.
Aalyha heeft het Angelman syndroom, een genetische aandoening waarbij verschillende aandoeningen betrokken zijn, waaronder degene die verband houden met de spraak. Het lieve meisje is in feite niet in staat om haar stemmingen of behoeften in woorden te communiceren, maar dit betekent niet dat ze niet net als wij allemaal vreugde, pijn of verdriet voelt.
Ook Kerry heeft, net als veel andere moeders, onlangs besloten een stap voorwaarts te zetten in de episode van het pesten waarbij haar dochter Aalyha betrokken was, openbaar te maken en al haar verdriet en angst te uiten, na een soortgelijke gebeurtenis. De kleine Aalyha gaat naar een school in Hamilton, haar geboorteplaats, die ook geschikt is voor kinderen met speciale behoeften; gezien haar toestand is Aalyha een gemakkelijk doelwit voor de pestkoppen van haar school en bij deze gelegenheid wilde de moeder de ernst van de zaak uiten. Aalyha werd aangevallen door een van haar leeftijdsgenoten, die duidelijke sporen op haar armen, rug en gezicht achterliet.
In de video, gepubliceerd door haar moeder, kan het meisje haar tranen nauwelijks bedwingen. Kerry zei dat haar dochter zich zo voelt op een "typische schooldag".
Zou het kunnen dat school (en familie) jammerlijk heeft gefaald om bepaald schadelijk gedrag bij kinderen van vandaag te herkennen en te corrigeren? Pesten is een onaanvaardbaar fenomeen, dat helaas elke dag wortel schiet in deze wereld die geleidelijk aan elk beetje vriendelijkheid verliest.
