Te vaak beschikbaar zijn voor anderen kan wijzen op een gebrek aan liefde voor jezelf
Aangemoedigd door onze ouders, kan vriendelijkheid soms een eigenschap zijn die een echt obstakel voor ons geluk vormt. En om een goede reden kan deze deugd soms ten onrechte worden gezien als de noodzaak om pas op de plaats te maken om aan de behoefte van degenen van wie we houden te voldoen. Behalve dat deze bereidheid om te willen plezieren kan leiden tot schadelijke gevolgen voor onze persoonlijke ontwikkeling. Erger nog: het kan het tegenovergestelde effect veroorzaken en toxische afweermechanismen ontwikkelen voor onze interpersoonlijke relaties.
via New York Times
Helaas is het zijn van een goede Samaritaan niet altijd gunstig in een tijd waarin we deze positieve eigenschap soms als een noodzakelijke sentimentaliteit beschouwen. Sommigen kunnen er zelfs gebruik van maken, waardoor je behoeften en zelfs je mentale integriteit worden verduisterd. In een samenleving als de onze kan een “nee” soms worden gezien als een manifestatie van egoïsme, en dit stereotype is in wezen te wijten aan de bevelen van de ouders die het idee oproepen dat afwijzing een teken van ongehoorzaamheid is.
Als we geneigd zijn te geloven dat we door “anderen voor de gek te houden”, kunnen bijdragen aan onze ontwikkeling, kan de escalatie van altruïsme het tegenovergestelde effect hebben. Dit schadelijke mechanisme kan uiteindelijk leiden tot een openbaring die ons ertoe kan brengen de feiten onder ogen te zien: soms is vriendelijk zijn niet genoeg. Deze conclusie kan met name worden versterkt wanneer de mensen om ons heen ons emotioneel gebruiken met onophoudelijke verzoeken. Om je individualiteit en je vrijheid te claimen, moet je het initiatief nemen om deze "maaltijd" te weigeren, om te stoppen altijd in dienst van anderen te zijn, om dat telefoontje in het holst van de nacht te negeren. Met deze eenvoudige weigeringen kun je gezonde grenzen in je relatie vaststellen.
Door deze fundamentele vrijheid op te eisen, versterk je je zelfrespect. Als je leert te weigeren, ontstaat er een paradoxaal fenomeen: je helpt anderen met plezier. Deze vriendelijkheid zal authentieker zijn omdat het wordt geconsolideerd door je ware verlangens; omdat je een hart hebt om de mensen om je heen te helpen, zijn je relaties doordrenkt van welwillendheid en je nieuwe vrijheid zal je ertoe aanzetten meer te willen doen. Als je vastbesloten bent deze gunstige beslissing te nemen, zul je je troosten met het idee dat je een aanpak kunt volgen waarmee je aan waarde zal winnen.
Vaker "nee" zeggen bezorgt je gesprekspartner de overtuiging dat uit dit persoonlijke verlangen je voorrechten ontstaan. De blik vasthouden, een zelfverzekerde houding hebben en deze drie letters niet met een "maar" overschaduwen, kunnen je helpen moed te verzamelen bij het toe-eigenen van de mentale ruimtes die je geleidelijk aan bent kwijtgeraakt. Door je gevoelens te uiten, kan een geliefde beseffen dat hij je te veel vraagt. Het is je geestelijke gezondheid waard.
