Deze hond zat een maand lang vlakbij het spoor, wachtend op de terugkeer van zijn overleden baasje
We weten hoe honden gehecht raken aan hun baasjes, en dit verhaal geeft ons de zoveelste ontroerende bevestiging. De hoofdrolspelers zijn een zwerfhond en een 27-jarige man met problemen die verband houden met depressie. Helaas heeft dit verhaal geen goed einde, maar het herinnert ons eraan dat een hond veel meer is dan een huisdier.
Het begon allemaal in de buurt van een treinstation, waar de man de trein nam om naar zijn werk te gaan en waar de hond al een tijdje ronddoolde.
via Clarin
Facundo Brusco is de naam van de 27-jarige man. Hij werkte in een dierenwinkel, die hij bereikte door de trein te nemen. Op een dag ontmoette hij op het station een hond waarvoor hij besloot te zorgen door hem eten en drinken te geven. Ze ontmoetten elkaar elke dag, op de heenreis en aan het einde van de dag toen de man na zijn werk naar huis terugkeerde.
Facundo leed al jarenlang aan een depressie: ondanks het gebruik van medicijnen verbeterde zijn situatie niet. Op een ochtend besloot hij er een einde aan te maken, wachtend op een trein die langs het station reed waar hij de hond had ontmoet.
De volgende dagen zagen de mensen die het station bezochten en de band tussen de hond en de jongen hadden opgemerkt, een verandering in de hond: hij liep rond het station op zoek naar iets of iemand. Uiteindelijk zagen ze hem zitten langs het spoor, vlakbij de plek waar zijn baasje een eind aan zijn leven had gemaakt.
Lange tijd wilde de hond daar niet weg, totdat een aantal vrijwilligers een schuilplaats bouwden voor de nacht en voor de regen. Een vereniging nam de verzorging van de hond over en bracht hem naar een tijdelijk huis in afwachting voor adoptie. Het was niet gemakkelijk om hem mee te nemen, de hond was bang en stribbelde tegen. De medewerkers van de vereniging noemden de hond Toto en vertelden over zijn verhaal op sociale netwerken.
Het was op sociale media dat de familie van Facundu zich realiseerde dat de hond dezelfde was die de jonge man verzorgde. De moeder van de jongen kwam een ontroerend toeval te weten: Toto was de bijnaam waarmee Facundu thuis werd genoemd. "Ik had Facundu gevraagd me een teken te geven dat hij in vrede was en de volgende dag hoorde ik over de hond," zei zijn moeder.
Voor het familie van de jongen was het duidelijk wat er moest gebeuren: Toto een thuis geven, want misschien was dat wat de man zou hebben gewild. Toto heeft nu een dak boven zijn hoofd, hij is net zo geliefd als de jongen, en de familie gelooft dat het niet gewoon toeval kon zijn.
