Nadat ze door een auto is aangereden, knuffelt deze uil teder de man die hem heeft gered
Wie zei er dat dieren niet dezelfde emoties ervaren als wij mensen, en vooral dat ze niet weten hoe ze deze ten volle kunnen uitdrukken? Er zijn echt veel voorbeelden die het tegenovergestelde bewijzen. En ze komen niet alleen van honden en katten - de meest voorkomende huisdieren - maar ook van wezens waarvan we het gewoon niet hadden verwacht.
Dit is het geval van de prachtige uil die de hoofdrol speelt in ons verhaal: een exemplaar dat net zo bijzonder als ongelukkig is, maar dat dankzij de zorg en genegenheid van gewillige mensen is opgeknapt. Een van hen wilde op een heel speciale manier haar dankbaarheid tonen. Laten we eens kijken hoe.
Ze heet GiGi en is een vrouwelijke uil uit Virginia die werd meegenomen naar de vereniging Wild at Heart Rescue in Mississippi, na een ernstig hoofdletsel met een hersenschudding, waarschijnlijk na een aanrijding op straat. Een kritieke toestand, waaraan ook een slechte luchtweginfectie en de aanwezigheid van parasieten in het lichaam werd toegevoegd.
Het arme dier werd dus onmiddellijk onderworpen aan alle nodige zorg, hoewel de artsen niet veel hoop hadden dat GiGi het zou redden. Onder hen was er echter ook de president van de faciliteit, Douglas Pojeky, beter bekend als Doug, vooral bekend om zijn vermogen om in contact te komen met vogels, in die zin dat hij als een soort "roofvogel fluisteraar" wordt beschouwd.
Tussen GiGi en Doug was het vriendschap op het eerste gezicht, wat, afgezien van alle therapieën, zeker voor de prachtige uil het feit dat ze iemand had ontmoet die haar een grote menselijke warmte kon bieden, fundamenteel was in dergelijke kritische contexten.
Om haar dankbaarheid te tonen, maakte het dier een volledig natuurlijk gebaar, net zoals mensen die elkaar respecteren en van elkaar houden, oftewel een omhelzing. Doug was een paar dagen afwezig van de kliniek en toen hij terugkeerde, omhelsde GiGi hem met zijn grote vleugels en liet zijn hoofd op de schouder van de man rusten.
Een echt aanhankelijk en warm welkom voor de man die haar had gered en erin geslaagd was om haar op de been te krijgen. Een gebaar dat Doug en de andere vrijwilligers van Wild at Heart Rescue met emotie vervulde, die ook hadden gemerkt dat toen Doug er niet was, de roofvogel tekenen van onverdraagzaamheid vertoonde.
Een werkelijk ontroerend verhaal, dat opnieuw laat zien hoe puur en geweldig de emoties zijn die dieren uiten en hun menselijke vrienden tonen, ook als het om schuchtere en wantrouwende dieren zoals uilen gaat.
