Met de oefening van de "bagage" bevrijdde deze lerares haar studenten van hun emotionele problemen
Lesgeven is een van de moeilijkste taken die je kunt kiezen. En niet omdat het fysieke vermoeidheid of uitputtende situaties met zich meebrengt, maar omdat het betekent afgestemd te zijn op een groep kleine mensen die de mannen en vrouwen van morgen zullen zijn, in een poging hen de meest concrete, juiste en nuttige basis te geven zodat ze opgroeien als evenwichtige mensen.
De school is in feite een fundamentele voltooiing van het onderwijs dat de kleintjes thuis ontvangen van vaders en moeders. Zonder leraren en persoonlijke ervaringen met leeftijdgenoten groeit een kind eenvoudigweg niet op zoals het hoort. Naast de noties, onderwerpen, huiswerk en cijfers, is het belangrijk voor een leraar om leerlingen in goed gedrag en wederzijds respect op te leiden.
Karen Loewe, een Amerikaanse professor uit Oklahoma besloot, met meer dan 20 jaar schoolervaring, om haar studenten een nuttige activiteit aan te bieden om hun gevoelens en emoties volledig tot uitdrukking te brengen. Laten we kijken wat ze deed.
In plaats van door te gaan met de gebruikelijke les, vroeg Karen de studenten in haar klas aan de Collinsville Middle School om een vel papier te pakken en hun "emotionele bagage" erop te schrijven. Omdat elk van ons, volgens de docente, een last heeft, vergelijkbaar met bagage, dat hij elke dag met zich mee draagt, en waarin misschien zorgen, angsten, spanningen, trauma's, gebeurtenissen en slechte humeuren zitten die niet zo gemakkelijk te overwinnen zijn.
De jongeren werden op een volledig anonieme manier gevraagd om hun diepste problemen naar voren te brengen. Eenmaal opgeschreven, werden de vellen papier verfrommeld en vervolgens aan elkaar en willekeurig door de andere klasgenoten voorgelezen. Wat uit de lezingen naar voren kwam, liet de lerares echt sprakeloos, die niet verwachtte dat zulke belangrijke problemen haar leerlingen zouden treffen. De jongeren van hun kant hadden een fundamentele gelegenheid om zich te uiten, zonder hun grootste problemen aan te gaan en om hulp en begrip van anderen te ontvangen.
Het doel van een dergelijke oefening was volgens Karen om hen te helpen meer begripvol en vriendelijker voor anderen te zijn en, volgens wat de leraar zei, lijkt het erop dat deze activiteit over "emotionele bagage" het doel heeft bereikt. De ervaring was emotionerend, en wekte veel emotie op, zowel bij de leerlingen als bij Karen zelf, en stond haar studenten toe zich beter te gedragen met hun leeftijdsgenoten.
Nadat de lezing was voltooid, werden de verfrommelde vellen papier met de problemen van de jongens erop geschreven in een tas gedaan die aan de deur van de klas werd opgehangen, om te symboliseren dat problemen, met wil en moed, kunnen worden verwijderd en niet noodzakelijk ons elke dag onderdrukken.
De ervaring die Karen aan haar studenten heeft voorgesteld, kreeg veel bijval, gecombineerd met enkele kritische stemmen. Deze laatste hebben zich vooral gericht op het feit dat het toestaan van jongeren om hun trauma's tevoorschijn te halen, zij het anoniem, nog steeds kan leiden tot spot of marginalisering binnen de schoolgroep. De docente blijft echter overtuigd van de effectiviteit van haar oefening en dringt erop aan dat de studenten begrijpen dat de school ook een plaats is waar ze troost en emotionele steun kunnen vinden.
Karen Wunderlich Loewe/Facebook
