Een moeder spoort haar dochter aan haar toevlucht te nemen tot plastische chirurgie: "lelijke mensen komen nergens"
Een goede ouder moet zijn kinderen aanmoedigen om hun dromen na te streven, hen op een respectvolle manier met anderen op laten groeien en vooral om zichzelf te accepteren, zonder hun ongemak aan te moedigen als gevolg van onvolkomenheden of uiterlijke verschijning.
Ouder zijn betekent natuurlijk ook het corrigeren van de negatieve punten van een kind, of hem op zijn minst helpen deze te identificeren en te verbeteren. Maar om hem aan te sporen om te "veranderen" om anderen te plezieren, is het andere uiterste, en helaas gaat het verhaal dat we je gaan vertellen precies over een moeder die een vrij unieke visie op de toekomst van haar dochter heeft. Laten we eens kijken waar het om gaat.
via Metro
Carla Bellucci is een 37-jarige vrouw uit Hertfordshire, een graafschap in het oosten van Engeland. Met meer dan 90 duizend volgers is ze op Instagram een redelijk bekende persoonlijkheid. Voor haar, een voormalig model, is het fysieke aspect echt alles, op haar profiel zijn veel foto's te zien die haar in “fashion” poses weergeven.
Haar bekendheid kwam echter ook onder de aandacht van de media vanwege haar verklaringen waarin ze de hoofdrol speelde. In een interview beweerde ze namelijk dat "lelijke mensen nergens komen”, en dat ze daarom haar 14-jarige dochter Tanisha sterk zou hebben aangemoedigd om haar toevlucht te nemen tot plastische chirurgie om een aantal dingen te verbeteren.
Dat niet alleen: ze voegde eraan toe dat ze al jaren geld opzij zet voor dit doel, zodat Tanisha op het juiste moment de esthetische ingreep kan betalen die ze wil. Ondertussen draagt het meisje, tot grote vreugde van haar moeder, al nep nagels, hair extensions en gekleurde wenkbrauwen.
Het fysieke uiterlijk is volgens Bellucci echt het belangrijkste in het leven, en cosmetische chirurgie lijkt een voor de hand liggende optie om zich aan te passen aan de tijd en om hopelijk een succesvolle influencer te worden.
Je vraagt jezelf af of het niet beter zou zijn om geld en energie te besteden aan belangrijkere dingen dan het fysieke uiterlijk van een meisje dat op 14-jarige leeftijd een beslissend moment doormaakt wat betreft de vorming van haar persoonlijkheid. Voor Tanisha zal dit echter niet zo zijn, aangezien haar moeder al heeft laten weten dat ze niet veel geeft om haar opleidingsniveau, omdat ze nu al "niet het meest academische meisje is”.
Verklaringen en verhalen zoals deze zijn ongelooflijk, en zetten ons tot nadenken over de oppervlakkigheid en de afwezigheid van geschikte opvoedpraktijken die helaas veel ouders blijven kenmerken. De hoop is dat Tanisha vroeg of laat zal kunnen beslissen wat het beste voor haar is, waardoor ze onafhankelijk wordt van de visies van haar moeder.
