Wanneer iemand je ontloopt, probeer dan uit zijn buurt te blijven en zult er je voordelen mee doen: dat zegt de psychologie
Soms gebeurt het dat mensen waarvan we ooit dachten dat ze vrienden waren, of buren of misschien collega's op het werk, ons beginnen te ontwijken. Ze blijven smoezen verzinnen om ons niet te zien, ze reageren niet op onze berichten en ze ontlopen ons constant. Welnu, wat de reden ook moge zijn, het is beter om op jouw beurt bij ze weg te blijven: je zult er alleen maar van profiteren. Natuurlijk kunnen we niet door iedereen leuk gevonden worden en het is niet gezond om diegenen te achtervolgen die ons niet willen.
via Psychology Today
Als kind zijnde maakten we ons zorgen, we wilden zoveel mogelijk vrienden hebben, we wilden altijd dat iedereen ons leuk vond, we wilden de klasgenoot zijn die iedereen als eerste uitnodigde voor een feest of de meest populaire van de groep zijn. Door de jaren heen hebben we een grote waarheid geleerd: we kunnen niet iedereen behagen. Maar soms hebben we nog steeds moeite om het toe te geven. Misschien vinden ze iets aan ons of ons karakter niet leuk, misschien houden ze niet van onze manier van doen of, eenvoudiger, als ze collega's zijn, misschien zijn ze bang voor iets op het werk.
Welke motivatie ze ook hebben, als ze ons vermijden, is het beter om weg te gaan. Natuurlijk, als het mensen zijn waar we om geven, zullen we natuurlijk om motivaties vragen, als die er zijn, en misschien proberen meer te weten te komen als we nog in deze relatie willen geloven.
Maar houd er rekening mee dat wanneer iemand die ons altijd vermijdt en alleen dichterbij komt als hij iets nodig heeft, het iemand is die niet echt om ons geeft: hij probeert gewoon van onze vaardigheden of kennis te profiteren. Het is beter om uit de buurt te blijven zonder jezelf te veel te vragen naar de redenen.
Gewetensonderzoek is altijd belangrijk voor beide partijen, dus laten we ons afvragen of onze houding en ons gedrag op een of andere manier tot een vertrek hebben geleid. Maar het heeft geen zin om koste wat het kost het ons te blijven afvragen en proberen het te begrijpen: laten we de ruimte geven voor degenen die het creëren, laten degenen die niet bij ons willen blijven weggaan.
De banden kunnen en mogen niet eenzijdig zijn en als iemand ons zulke voor de hand liggende boodschappen stuurt, is het beter om onze tijd en onze energie te wijden aan degenen die echt om ons geven.