"Nu wil ik hèm bedanken": zo adopteerde een voormalig soldaat het paard dat hem hielp tijdens zijn militaire dienst
Mens en dier slagen er vaak in een speciale band te smeden, een sterke en diepe vriendschap, opgebouwd uit loyaliteit en wederzijds vertrouwen. Dit geldt des te meer wanneer de twee samen tijd doorbrengen als "collega's", die dezelfde professionele context delen, bestaande uit vermoeidheid en soms risico's. Het gebeurt bij politiehonden met hun trainers, en het gebeurde dit keer opnieuw tussen een soldaat en zijn onafscheidelijke paard.
via The Times
Ezphia Rennock is een voormalig lid van de Blues and Royals, het cavalerieregiment van de “His Britannic Majesty”, die op 17-jarige leeftijd in het leger kwam. Zeer jong en ver van huis, had de man, nu 35, destijds veel moeilijkheden om zichzelf aan te passen en de eenzaamheid te overwinnen.
Gelukkig wilde het lot dat hij een speciale metgezel kreeg, een paard genaamd "Agricola", waarvan iedereen afstand hield omdat het onhandelbaar was.
Het feit is dat Ezphia meteen in staat was om een goede harmonie met het dier te creëren en al snel vormden de twee een geweldig stel. De soldaat nam in 2007 afscheid van de koninklijke garde en beloofde zichzelf dat hij, zodra Agricola met pensioen zou gaan, al het mogelijke zou doen om het te adopteren.
Na bijna twintig jaar kwam eindelijk het nieuws van de naderende "pensionering" van het paard, dus Ezphia snelde naar de kazerne in Knightsbridge om hem te halen.
Wat hij echter niet had voorzien, was dat hij veel geld moest uitgeven om hem te kunnen adopteren.
Omdat hij zich geen grote som geld kon veroorloven, deed hij slechts een aanbod, met een brief waarin hij zijn verhaal vertelde en de redenen die hem de beste kandidaat voor adoptie maakten.
Gelukkig werkte het idee, zodat de twee oude vrienden weer samen konden zijn: het was alsof er geen enkele dag voorbij was sinds hun laatste afscheid! Voor Ezphia was het adopteren van Agricola een gepaste daad van erkenning, om hem te bedanken voor het helpen hem door een moeilijk moment in zijn leven te komen.
Agricola zal sereen "zijn pensioen" doorbrengen in de stallen van de Koningin, waarbij Ezphia hem elke dag bezoekt, vaak vergezeld door zijn dochter, die uiteraard gek op hem is.
