"Wat ik heb en wat ik niet heb": een oma stuurt een brief naar een tijdschrift waarin ze onthult dat ze zich erg alleen voelt
Als de jeugd ons doet opgroeien, volwassen worden, om te weten hoe we vriendschappen en sterke banden kunnen creëren die levenslang duren, gaat dit niet helemaal zo als we ouder worden. Heel vaak leven mensen die behoren tot de derde leeftijd in een zeer grote eenzaamheid die in sommige gevallen tot een ernstige depressie kan leiden. Als je jong bent kun je tegen het verdriet vechten door uit te gaan of iets anders te doen, maar als je oud bent heb je niet langer de kracht om je leven te veranderen.
via ABC
Een brief gepubliceerd door Pilar Fernendez Sanchez in een lokale krant doet ons nadenken over de toestand van eenzaamheid van ouderen, een brief die het web rond is gegaan toen het werd gepubliceerd en verspreid door de gebruiker Aner Gondra op Twitter. De brief heeft als titel "Wat ik heb en wat ik niet heb".
In de brief vertelt Pilar over haar 82 jaar, 4 kinderen, 11 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen, die haar zelden bezoeken. Ze woont in een appartement van 12 vierkante meter en vermaakt zichzelf alleen door tijd te besteden aan het spelen van sudoku. Pilar verlangt naar het verleden, toen haar kleinkinderen jonger waren en naar haar huis kwamen met hun ouders en tijd samen doorbrachten, en ze heerlijk eten klaarmaakte voor haar geliefde kleinkinderen. Dit alles bestaat niet langer voor Pilar.
Volgens de woorden in de brief voert de 82-jarige vrouw nu ergotherapie uit en helpt ze ouderen zoals zij met hun dagelijkse klusjes, ook al hecht ze zich liever niet aan hen, omdat ze heel vaak en te gemakkelijk verdwijnen. Het enige dat overblijft van haar grote familie zijn de foto's die ze thuis op de vensterbank heeft staan, een herinnering dat gezinnen worden gecreëerd en hun kinderen op zo'n manier opvoeden, dat ze later aan hun ouders zullen denken, aan de tijd die ze besteed hebben aan het opvoeden van hen.
Een heftige brief, die het geweten wakker schudt van al die volwassen kinderen die om de een of andere reden hun bejaarde ouders alleen hebben gelaten met hun trieste bestemming van eenzaamheid.
