Een onbeleefde vrouw noemt hem "vuile motorrijder" en hij toont haar alle domheid van haar vooroordelen
Hoe vaak in je leven heb je niet geoordeeld op basis van uiterlijk en beslissingen genomen uit puur esthetisch oogpunt? We hopen niet al te vaak, omdat, zoals ze zeggen, "een boek beoordelen op zijn kaft” niet alleen een beoordelingsfout kan zijn, maar in de meeste gevallen ook een sterke beperking is. Je kunt de geschiedenis van een persoon of zijn karakter niet weten door de manier waarop hij zich kleedt en zijn fysieke uiterlijk in het algemeen. Helaas is deze neiging om "het verschillende" te beoordelen herkenbaar. Luc Perreault, een stevige en getatoeëerde motorrijder, werd verkeerd beoordeeld door een zeer onbeschofte vrouw, maar hij wilde haar antwoorden door middel van een post op Facebook, die viral ging.
via Megaphone
Destijds testte Luc Perreault de motor van zijn moeder en besloot na enkele uren reizen te stoppen in een Tim Horton restaurant in Canada. Omdat hij heel lang en opvallend is, moet de motorrijder de aandacht hebben getrokken van een klein meisje dat met haar moeder in de rij van het restaurant stond. In plaats van bang of geïntimideerd te zijn door die vriendelijke reus, begroette het kind hem glimlachend. Luc glimlachte terug en zei "Hallo". Als reactie pakte de moeder van het kleine meisje haar hand en liep weg. Ze zei: “Praat niet met die lelijke motorrijders".
Luc's antwoord liet niet lang op zich wachten en hij schreef diezelfde dag over de onaangename gebeurtenis op Facebook. Luc's post is gewijd "aan die familie met de rode SUV die vandaag bij Tim Horton was" en begint met zijn presentatie:
"Het is waar, ik ben groot en dik, ik weeg 127 kg, ik zit onder de tatoeages en ik rijd op een motor. Ik ben lasser, ik maak lawaai, ik drink bier, ik vloek en als je me ziet denk je misschien dat ik je zou willen opeten".
"Wat je niet weet is dat ik al 11 jaar gelukkig getrouwd ben, mijn kinderen noemen me pappa, ik ben afgestudeerd en mijn moeder is zo trots op me dat ze iedereen vertelt hoe gelukkig ze is dat ze zo'n geweldige zoon heeft. Toen mijn dochter haar arm brak, huilde ik meer dan zij. Ik lees boeken, help mensen, ik doe alles om de oorlogsveteranen te bedanken en ik heb zelfs gehuild tijdens het kijken naar de film Armageddon..."
Zijn brief gaat als volgt verder:
"Dus de volgende keer dat ik lach en hallo zeg tegen je kleine meisje en je haar wegsleept en zegt: 'Nee lieverd, praat niet met die lelijke vieze motorrijders', onthoud dan dat, zelfs als je mijn gevoelens kwetst, deze "vuile motorrijder” de eerste zou zijn die je brandende huis in loopt om de goudvis van je dochter te redden, gewoon om te voorkomen dat ze huilt!"
Hadden we al gezegd dat je een boek NOOIT op zijn kaft mag beoordelen?
