Twee buren hebben een deurtje in de schutting gemaakt om hun onafscheidelijke honden te laten spelen
De genegenheid en medeplichtigheid tussen dieren van dezelfde soort vormen een onzichtbare band die zelfs mensen niet kunnen scheiden. Een grappige en ontroerende getuigenis van deze onzichtbare draad van vriendschap en solidariteit komt van Hailee, een Amerikaans meisje dat een zwerfhondje met de naam Potate (liefdevol omgedoopt tot "Tate") van de straat heeft geadopteerd, die gewoon niet weg kon blijven van de “buurhond”, genaamd Vernon.
via The Dodo
Toen Hailee merkte dat Tate en Vernon elkaar constant bij het hek zochten, kreeg het meisje een creatief idee om die mooie vriendschap tussen de kleine honden te laten groeien en bloeien: om te voorkomen dat Tate en Vernon gaten in de grond bleven graven om bij elkaar te komen, dachten de twee buren aanvankelijk om ze een paar uur per week samen te laten spelen. Maar dat was niet genoeg.
Zo kreeg Hailee een briljant idee: een klein deurtje in de schutting maken om ervoor te zorgen dat de twee honden elkaar konden ontmoeten wanneer ze maar wilden, in totale onafhankelijkheid. De eigenaar van Vernon vond het een zeer goed idee en het volgende weekend was het deurtje al gebouwd!
Tate en Vernon zijn dolblij samen, vrij om elkaar te ontmoeten en te spelen wanneer en hoe vaak ze maar willen, maar het deurtje in de schutting tussen de twee eigenaren heeft ook een gevoel van vriendelijkheid en gemeenschap in de buurt aangewakkerd, dat je niet vaak ziet.
Wat een mooi verhaal vol vreugde en geluk!
