Een Down-vader is net als alle anderen, misschien zelfs beter: het verhaal van deze jongen bewijst het
Ondanks het feit dat de tijden zijn veranderd en we proberen diversiteit te communiceren als een rijkdom in plaats van een limiet of een handicap, zijn er contexten die nog steeds twijfels veroorzaken en oproepen.
Een van deze is het syndroom van Down. Het is een aandoening die een schok veroorzaakt, acceptatie en aanpassing vereist van degenen die een kind met deze genetische aanleg op de wereld zetten. Stel je voor wat het betekent om kind te zijn van een ouder die "trisomie 21" heeft.
Dit is het geval van Sader Issa, een 21-jarige Syrische jongen met een vader die het syndroom van Down heeft. De jongen vertelde wat het betekende om op te groeien in een "speciaal" gezin, hoewel we het beter twee buitengewone ouders kunnen noemen…
Zijn vader Jad voedde hem op zoals alle andere kinderen: sereen, gelukkig, hem ondersteunend, hem zowel economisch als emotioneel helpend en hem alle genegenheid geven waar hij toe in staat was. Nu studeert Sader om tandarts te worden, en zijn vader verbergt zijn trots niet omdat hij zo'n intelligente jongen heeft opgevoed, ondanks alle moeilijkheden.
SSSD Comunication and Media Team/ YouTube
De bijzondere omstandigheden doen denken aan een bestaan van inspanning, opoffering en ongemak. Toch spreekt Sader over zijn jeugd en tienertijd met absolute sereniteit en beschrijft hij een gezin vol vreugde, liefde en wederzijdse steun.
Evenzo is Sader er trots op een ouder te hebben gehad die hem op elk moment van zijn leven bijstond en hielp om de man te worden die hij nu is. Jad is een eenvoudige man, hij werkt in een molen in de buurt van zijn huis, hij is zeer geliefd en gerespecteerd door de hele gemeenschap.
Het verhaal van Sader doet ons nadenken over wat een handicap eigenlijk is en over de betekenis van het concept van “normaliteit”. Als de oma van de jongen had besloten om Jad niet op de wereld te zetten, zou hij nu niet hier zijn leven leiden, een vader gelukkig maken van vreugde die met iedereen over zijn zoon spreekt als "de dokter". Dit getuigt dat liefde, een concept dat vaak wordt misbruikt, als vanzelfsprekend en banaal wordt beschouwd, in feite het enige is dat de wereld echt beweegt.
