Als je een WhatsApp-bericht niet wilt of kunt beantwoorden, heb je het volste recht om deze te negeren
Audioberichten, tekstberichten, afbeeldingen, filmpjes, meldingen, leesbevestigingen en nog veel meer. Wie leeft hier niet elke dag mee?
WhatsApp is geïnstalleerd op vrijwel elke smartphone en tablet die ons in de wereld omringt en, hoewel we het in het begin kunnen weerstaan, vroeg of laat zal iedereen de wereld van deze geliefde en gehate app met zijn groene logo betreden.
Inderdaad, "geliefd en gehaat", want als het waar is dat de onmiddellijkheid van communicatie niet langer iets nieuws is, is het evenzeer waar dat instant messaging ons vaak aan echte verplichtingen onderwerpen, waarop we kunnen - en moeten - reageren. We overdrijven niet: dit is waarom.
Directe, eenvoudige, directe communicatie is niet altijd synoniem met goede communicatie. Het komt zeker van pas op vele momenten en in verschillende situaties (bijvoorbeeld wanneer je foto's van documenten of belangrijke dingen meteen moet verzenden), maar het onderwerpt ons aan een soort "morele chantage" als we niet snel reageren of zoals verwacht.
Weinig of niet snel genoeg reageren, of niet vaak op sociale netwerken zitten betekent dat je als "asociaal" wordt bestempeld, wereldvreemd, op de een of andere manier “raar”. Wie elk moment besteedt aan het plaatsen van foto's, video's of berichten, vereist onmiddellijkheid: als hij geen bericht terug ontvangt, kan hij zelfs beledigd zijn, in conflict komen met de ontvangers en zijn relaties in gevaar brengen.
Maar echt communiceren is dit niet. De sociale netwerken die op de huidige communicatiemiddelen draaien, zijn virtueel en proberen het echte contact te vervangen. Dit is de reden waarom, in plaats van dichterbij te komen, ze ons uiteindelijk isoleren, beschermd als we zijn in onze "sociale" sfeer en tegelijkertijd overtuigd zijn van geaccepteerd en populair te zijn.
Het zou dus goed zijn om in gedachten te houden dat, als iemand niet op een WhatsApp reageert, dit niet vreemd of asociaal is en het niet persoonlijk opvat. Hij of zij is misschien druk bezig met iets, aan het werk, of is aan het wandelen of slaapt, of wil, in nog eenvoudiger woorden, niet de telefoon pakken en schrijven.
Dit is geen "buitenaards" gedrag, maar gewoon menselijk. Als we ons niet langer verplicht voelen om onmiddellijk te reageren, alleen om aan de verwachtingen van anderen te voldoen en geen ”verwijten" te krijgen, zouden we zeker een stap vooruit zijn. En we zouden ontspannender leven.
