Het verhaal van Lass, de labrador die heeft geleerd zijn baasje met Alzheimer thuis te brengen
Huisdieren, en vooral honden, kunnen fantastische levensgezellen zijn, aanwezig in elke situatie met een ongelooflijk vermogen om momenten of hele dagen te verbeteren, zelfs met een simpele blik.
Dit is niet overdreven: de "therapeutische" effecten van honden op mensen zijn onderhand bewezen, evenals hun vermogen om stemmingen en moeilijkheden van degenen aan hun zijde te begrijpen, die ze - vaak met verrassende resultaten - kunnen helpen.
Het verhaal dat we je gaan vertellen gaat hier over. De hoofdrolspeler is een prachtige zwarte labrador, die een heel belangrijke en vitale taak voor zijn baasje uitvoert.
via ABC
Zijn naam is Lass, hij is ongeveer 7 jaar oud en, hoewel hij geen officieel erkende hond is voor de hulp aan mensen met een handicap, heeft hij geleerd dit "werk" voor Mariano met uiterste precisie te doen.
De man lijdt al enige tijd aan de ziekte van Alzheimer en het verloop van zijn pathologie verslechtert onvermijdelijk in de loop van de tijd. De hond Lass staat aan zijn zijde sinds de beginfase van de ziekte en, hoewel de problemen nog niet zo duidelijk te merken waren bij Mariano, begreep de labrador onmiddellijk dat hij iets kon doen om hem te helpen.
Een korte basistraining als pup was voldoende om de hond te laten begrijpen wat hij moest doen. Tijdens de wandelingen verloor Mariano steeds vaker de oriëntatie en wist hij niet meer thuis te komen. Met de hulp zijn van trouwe vriend Lass heeft de man echter altijd de juiste weg terug gevonden, en voorkwam dat hij verdwaalde en in gevaar kwam.
Precies: de hond heeft letterlijk geleerd om Mariano thuis te brengen, alleen en zonder dat iemand hem dat geleerd heeft. Een taak die zeker niet eenvoudig is, als we bedenken dat de wegen in het gebied waar de twee wonen erg op elkaar lijken en de oriëntatie niet vergemakkelijken.
Wanneer Mariano de verkeerde weg insloeg of een ander huis dan het zijne probeerde binnen te gaan, verhinderde Lass hem dat onmiddellijk en bracht hem terug op de juiste weg. Dit is wat de zoon van de man, Carlos, opmerkte en er vertrouwen in heeft dat hij zijn vader in het gezelschap van de hond kon achterlaten.
Helaas gaan de twee steeds minder vaak op pad, vanwege de verslechtering van de gezondheid van Mariano. Lass blijft echter dicht bij hem, en voor de man is het een ongelooflijke "therapie" tegen depressie, veel meer dan een eenvoudige gezelschapshond.
De emotionele steun die Lass zijn baasje geeft, is enorm en zal dat voor altijd blijven. Een geweldige hond, daarom ook beloond door de dierenartsen van Madrid voor het veiliger maken van het leven van Mariano. Ieder van ons zou een vriend als Lass aan zijn zijde moeten hebben!
