Het verhaal van Bokshil, de blinde hond die al 10 jaar op dezelfde plaats op zijn baasje wacht

Janine image
door Janine

26 Augustus 2019

Het verhaal van Bokshil, de blinde hond die al 10 jaar op dezelfde plaats op zijn baasje wacht
Advertisement

Er zijn veel verhalen over de trouw van honden, sommige zijn beroemd geworden door boeken of films. Het beroemdste geval is zeker dat van Hachiko, het exemplaar van het Akita-ras dat 10 jaar lang op het station van Shibuya in Japan heeft gewacht op zijn overleden baasje. Hetzelfde aantal jaren wacht een andere onvermoeibare viervoetige vriend op zijn familie, behalve dat het dit keer om een geval van verlatenheid gaat.

SBS TV/YouTube

SBS TV/YouTube

De hond uit ons verhaal heet Bokshil, en elke dag zit hij op dezelfde plek in de hoop zijn eigenaren te knuffelen. Zij verhuisden ongeveer tien jaar geleden en het is niet bekend waarom ze hun hond daar hebben achtergelaten. Sindsdien zit Bokshil daar, wachtend op zijn familie, zonder eraan te twijfelen dat vroeg of laat iemand hem terug zal halen. In al die tijd is het dier erin geslaagd te overleven dankzij de goedheid en vrijgevigheid van de lokale bevolking, die het hem nooit aan voedsel, water en zelfs onderdak liet ontbreken.

Het verhaal is publiek domein geworden en heeft veel mensen ontroerd, die geraakt zijn door het niet aflatende geduld en de loyaliteit van dit buitengewone wezen. Onder de mensen die elke dag voor hem zorgen, nam iemand hem zelfs mee naar de dierenarts voor een controle.

Advertisement
SBS TV/YouTube

SBS TV/YouTube

Helaas lijkt het erop dat de gezondheidstoestand van Bokshil geleidelijk verslechtert en hij zijn zicht verliest. Elke dag blijft hij wachten, hij benadert de mensen die hem aaien, op zoek naar en in de hoop zijn oude eigenaars in die handen en in die gezichten te herkennen. Velen hebben aangeboden hem te adopteren, maar op advies van de dierenarts gaven ze er de voorkeur aan hem te laten waar hij is, omdat op deze leeftijd en na alles wat hij heeft doorgemaakt, elke verandering een trauma zou betekenen. Hoewel Bokshil op straat leeft, is dat nu zijn thuis, zijn comfortzone, en het is waarschijnlijk waar zijn dagen zullen eindigen.

Het verhaal is overgenomen door de media en sociale media, in de hoop dat de eigenaren het zullen zien en beseffen hoeveel leed ze hebben veroorzaakt aan een liefdevol wezen dat nog steeds op hen wacht!

Advertisement