De echte malaise is de obsessie voor controle: laten we leren om ons meer aan de chaos over te geven!
Onzekerheid is een conditie die angst en onrust veroorzaken, dus moeten we proberen dit te verhelpen door een adequate planning en een voorspelbare routine te volgen.
Maar dit is slechts een illusie, omdat het niet mogelijk is om alle gebeurtenissen te voorzien of te bepalen, laat staan om de keuzes en het gedrag van de mensen om je heen te sturen. De bron van ware malaise ligt precies in de obsessie van controle, wanneer het leven het pad van chaos volgt.
In het begin kan het heel moeilijk zijn om de manier van plannen te verlaten, omdat zelfs dit, zoals vele anderen, een vorm van verslaving is, die ontwenningsverschijnselen veroorzaakt en een langdurige ontgifting vereist. We hebben de illusie dat we een duidelijk pad voor onszelf en voor anderen kunnen volgen, uit jaloezie, bescherming of een eenvoudige manifestatie van wilskracht.
Kinderen kunnen bijvoorbeeld niet door alles en iedereen worden beschermd, omdat ze ook ruimte nodig hebben om hun ervaringen, hun fouten te maken, hun aandeel te hebben in verrassingen, teleurstellingen, vreugde en verdriet. Evenzo kun je een partner niet in een kooi stoppen met de bedoeling om verraad of het einde van de liefde te vermijden. Dingen zullen gaan zoals ze moeten gaan, we lopen juist het risico situaties uit te lokken of te versnellen die zich misschien helemaal niet hadden voorgedaan.
Je iets meer overgeven aan chaos (en toeval) betekent niet dat je je erbij neerlegt, bij een mysterieuze kracht die doet wat het wil. Controle overgeven betekent eerder de grenzen begrijpen van wat er in iemands macht is, de natuur zijn gang laten gaan, wanneer het instinct het suggereert.
