Zussen zijn veel meer dan hartsvriendinnen, ze zijn één ziel in twee lichamen
De relatie tussen zussen is niet altijd idyllisch, vaak is er wederzijdse rivaliteit, en komt die prachtige vorm van genegenheid niet tot bloei, die alleen degenen die herinneringen en ervaringen gemeen hebben vanaf dat ze klein zijn, kunnen bezitten. Maar wanneer deze liefde zijn natuurlijke verloop volgt, wordt het een kostbare hulpbron, een gevoel dat de beste vriendschap van deze wereld overstijgt, alsof in twee verschillende lichamen dezelfde ziel wordt gedeeld.
Weinig vriendinnen kunnen zeggen dat ze net zo hecht zijn als twee zussen, een ongelooflijk begrip en gevoeligheid bezitten, om elkaars gemoedstoestand, pijn, vreugde, gedachten en zorgen waar te nemen. Niets bovennatuurlijks of die symbiose die normaal wordt toegeschreven aan "tweelingen", maar gewoon een diepe empathie, gerijpt en ontwikkeld in de kindertijd, de pubertijd en de volwassenheid.
Zussen beschermen elkaar, ze kennen elkaars zwaktes en sterke punten, ze weten hoe ze de bron van een grotere motivatie kunnen zijn, maar ook de meest strenge en meedogenloze rechters, allemaal alleen voor elkaars bestwil. Ze kunnen op het juiste moment de juiste dingen zeggen, ook al is het niet altijd prettig om die woorden te horen. Ze zijn en blijven een verlengstuk van de familie waardoor ze zich nooit alleen voelen, zelfs niet als hun ouders er niet meer zijn.
Die tussen zussen is een speciale relatie, uniek in zijn soort, niet zonder botsingen, maar bijna altijd met het gelukkige einde van een omhelzing. Het is niet eenvoudig om in woorden het gevoel van veiligheid en bescherming te beschrijven dat je weet, dat ergens de andere helft van je ziel is, klaar om troost en ondersteuning te geven in elke situatie en context. Een zus hebben en zijn is zowel een geschenk als een verantwoordelijkheid, maar in ieder geval een buitengewone ervaring, die met niets te vergelijken is!
